resistance training, interleukin-10, lymphocytes, monocytes, macrophages.

تحقیقات در علوم زیستی ورزشی

مقاله 5، دوره 4، شماره 13، شهریور 1393، صفحه 51-58   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

مقدمه: پرفشارخونی یکی از بیماری­های همراه با بیماری دیابت نوع 2 است که در بیشتر بیماران دیابتی نوع 2 دیده می‌شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر ورزش ایروبیک بر روی فشارخون زنان دیابتی نوع 2 است. روش پژوهش: تعداد 32 بیمار دیابتی نوع 2 که دارای فشارخون بالا بودند به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه ورزش ایروبیک (16 نفر) و گروه کنترل (بدون ورزش) (16 نفر). آزمودنی­ها 3 روز در هفته، هر جلسه 45 تا 60 دقیقه، به مدت دو ماه ورزش ایروبیک را انجام دادند. فشارخون در آزمودنی­ها قبل از شروع و بعد از اتمام تمرینات ایروبیک اندازه­گیری شد. یافته­ها: در پیش­آزمون تفاوت معنی­داری در فاکتورهای فشارخون سیستول، دیاستول و ضربان قلب بین دو گروه مشاهده نشد. آزمون t مستقل دو گروه نشان داد که در پس­آزمون بین دو گروه در فشارخون سیستول (000/0p<) و دیاستول (009/0p<) تفاوت معنی­دار وجود دارد و بین دو گروه در ضربان قلب (224/0p<) تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. از طرفی آزمون t دو گروه همبسته نشان داد که در گروه ورزش ایروبیک، فشارخون سیستول (000/0p<) و دیاستول (003/0p<) و ضربان قلب (000/0p<) کاهش معنی­داری داشت. اما در گروه کنترل تنها فشارخون دیاستول افزایش معنی­داری داشت (003/0p<). نتیجه­گیری: با توجه به این­که ورزش ایروبیک می­تواند باعث کاهش فشار خون در زنان دیابتی دارای پرفشارخونی شود و این­که فشارخون می­تواند باعث عوارض خطرناک­تری در این بیماران شود، توصیه می­شود که در کنار درمان دارویی، ورزش ایروبیک برای زنان دیابتی تجویز شود تا به کنترل فشارخون کمک کند.

کلیدواژه‌ها

ورزش ایروبیک؛ فشارخون دیاستول؛ فشارخون سیستول؛ دیابت شیرین

مراجع