تاثیر تمرینات تناوبی شدید کوتاه مدت(HIIT) بر توان هوازی بازیکنان تخبه فوتسال

تحقیقات در علوم زیستی ورزشی

مقاله 8، دوره 3، شماره 10، آذر 1392، صفحه 89-101   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

مقدمه: تمرین تناوبی شدید به عنوان یک روش موثر برای توسعه آمادگی در کوتاه مدت میتواند استفاده شود. اثر فیزیولوژیکی تمرینات HIIT در ورزش فوتسال بر سازگاری‌های فیزیولوژیک مردان فوتسالیست به ویژه کم توان ذهنی تاکنون بررسی نشده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف یافتن تاثیر تمرینات تناوبی شدید کوتاه مدت(HIIT)[1] بر توان هوازی مردان فوتسالیست^[2]ID انجام شد. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر 16 آزمودنی با میانگین سنی 20 تا 29 سال به صورت داوطلب شرکت کردند که به طور تصادفی در دو گروه تمرینات HIIT (10n =) و تمرینات هوازی (6 n=) تقسیم شدند. تمرینات شامل ده جلسه و سه جلسه در هفته بود. جلسات تمرینی شامل گرم کردن، بخش اصلی تمرین و سرد کردن بود. گروه تمرین هوازی در مرحله اصلی تمرین بر روی تردمیل دویدند، گرم کردن گروه HIIT به صورت عمومی و اختصاصی (تمرینات ایستگاهی-اینتروال، دایره‌ای) انجام شد و در مرحله اصلی داوطلبان بر روی تردمیل بر مبنای VO_2peak دویدند. زمان فعالیت به استراحت 1 به 3 منظور گردید و روند افزایش شدت تمرینات به شکل زیر بود: سه جلسه ابتدایی 100%، جلسه چهارم و پنجم 110%، جلسه ششم و هفتم 120% و سه جلسه آخر 130 درصدVO_2peak . سرد کردن شامل 20 دقیقه تمرینات ریلکسیشن و کشش‌های پردامنه جهت ریکاوری بود. آزمون‌ها یک هفته قبل از اجرای پروتکل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی گرفته شد. از روش‌های آماری  t- مستقل و وابسته جهت تجزیه تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که اجرای پروتکل تمرین HIIT و هوازی بر VO_2peak، vVO_2peak، ضربان قلب در  VO_2peak، نبض اکسیژن، مسافت طی شده تا رسیدن به VO_2peak، ضربان قلب تاثیر معنادار ندارد. نتیجه گیری: در کل نتایج تحقیق حاضر برای اولین بار نشان داد یک دوره کوتاه مدت تمرینات HIIT در فوتسالیست‌های نخبه ID منجر تغییر معناداری در آمادگی هوازی نگردید.



[1] High Intensity Interval Training


[2] Intellectual Disability

کلیدواژه‌ها

تمرین تناوبی شدید کوتاه مدت؛ توان هوازی؛ vVO2peak

مراجع