شناسایی و تفکیک مزارع برنج با استفاده از روش نیمه خودکار در شمال ایران

زراعت و اصلاح نباتات

مقاله 8، دوره 14، شماره 4، اسفند 1397، صفحه 11-21   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

علی اکبر نوروزی^{* 1}؛ مجتبی صانعی¹؛ زهرا رزقی²

¹پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران، ایران

²گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران

چکیده

برنج به ‌عنوان یکی از غلات اصلی جهان و ایران همواره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. نظارت بر محصولات کشاورزی نقش بسیار مهمی در تأمین مواد غذایی مورد نیاز جهانی دارد. به‌طور کلی به منظور تخمین تولیدات محصول، اطلاعاتی مانند مساحت و میزان تولید در واحد سطح حائز اهمیت است. فناوری سنجش از دور می‌تواند اطلاعاتی با ارزش و به موقع درباره توزیع محصول، سطح زیر کشت و پتانسیل تولید در اختیار تصمیم‌گیران در بخش کشاورزی قرار دهد. جداسازی به‌وسیله اپراتور با انجام عملیات میدانی یا جداسازی چشمی بسیار هزینه‌بر و همراه با خطاهای انسانی است. افزون بر این با توجه به امکان تغییر کاربری زمین همواره نیاز به کنترل مرز شالیزارها وجود دارد. ازاین‌رو هدف اصلی تحقیق حاضر جداسازی مزارع برنج با روش خودکار در استان گیلان می‌باشد. در همین راستا با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat 8 و شاخص‌ رطوبت خاک (LSWI) و شاخص نرمال شده پوشش گیاهی (NDVI) روشی کاملاً خودکار برای تشخیص شالیزارها به کار گرفته شد. بر اساس این روش ابتدا با استفاده از ویژگی پرآب بودن شالیزار در دوران ابتدایی نشا این مناطق با استفاده از آستانه‌های مشخص تشخیص داده شدند. سپس با استفاده از تصویر دیگری در دوران برداشت، عوارض ناخواسته دیگر مانند تالاب‌ها و آب‌های دائم و جنگل‌های مرطوب حذف گردید. ارزیابی نهایی روش ارائه‌شده با مرزهای ترسیمی اپراتور حاصل از تصاویر GEOEye صورت گرفت. نتایج ارزیابی نشانگر تطابق 90% روش به کار گرفته‌شده می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

سنجش‌ازدور؛ مزارع برنج؛ NDVI؛ LSWI؛ Landsat 8

مراجع