پاتولوژی وبیماری های حیوانات همراه ( سخنرانی کلیدی 3rd ICAM – بخش اول)

پژوهش های بالینی دامپزشکی

مقاله 13، دوره 10، شماره 1، شهریور 1398، صفحه 103-106   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

فرهنگ ساسانی^*

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران

چکیده

برای تشخیص بیماری ها، یک سری از موارد به دنبال هم باید پیگیری شوند. به ترتیب و از آن جمله تاریخچه، علائم بالینی، ضایعات ماکروسکوپیک، تغییرات میکروسکوپیک در بافت ها و سلول ها می باشند. پاتولوژیست ها براساس مباحث پاتولوژی عمومی مشخص می کنند که آیا از نظر ظاهر و نیز هیستوپاتولوژی، الگوی ضایعات، دژنراتیو، آماسی و التهابی، اختلالات رشد و یا ضایعات عروقی و غیره می باشند. البته در کنار این بررسیها معاینات بالینی، هماتولوژی، میکروبیولوژی، ایمونولوژی و سرولوژی، بررسی های مولکولی، توکسیکولوژی و یا شیمیایی و بیوشیمیایی، تصویربرداری، اندوسکوپی و جراحی اکتشافی و غیره نقش مهمی دارند.
کالبدگشایی و پاتولوژی تنها روشی هستند که تشخیص بالینی، نتایج جراحی، بیان علت مرگ، و پاسخ به درمان را تایید می کنند. در این ارتباط PMCT یا postmortem computed tomography و یا MRI میتوانند کمکهای الترناتیو بوده و بیانگر virtopsy یا virtual autopsy باشند.

مراجع