تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,192 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,851 |
الکتروریسی ژلاتین با غلظت بالا و اتصال عرضی آن از طریق واکنش میلارد برای کاربرد در ساخت داربستهای مهندسی بافت | ||
نانومواد | ||
مقاله 4، دوره 12، شماره 41، فروردین 1399، صفحه 33-41 اصل مقاله (672.48 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
نوشین زندی1؛ محمد علی شکرگزار2؛ الناز تمجید3؛ عبدالرضا سیمچی* 1 | ||
1پژوهشکده علوم و فناوری نانو، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران | ||
2بانک سلولی ایران، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران | ||
3دانشکده نانوبیوتکنولوژی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
در این مطالعه، با استفاده از افزودن حلال آلی غیر پروتونی دی متیل فرمامید (DMF) با هدف کاهش کشش سطحی محلول ژلاتینی با غلظت بالا (%wt. 20) و همچنین کاهش مقدار حلال اسیدی استفاده شد. با تغییر نسبت سه نوع حلال آب/دی متیل فرمامید/فرمیک اسید، مقدار بهینه این حلالها برای انجام الکتروریسی محلول ژلاتین تعیین شد. تصاویر FESEM نشان داد که اندازه متوسط الیاف ژلاتینی در شرایط بهینه در حدود nm ±35 122 است. تصاویر FESEM الیاف پس از اتصال عرضی، تشکیل ساختار شبکهای را نشان داد. بررسی پایداری ساختار الیاف الکتروریسی شده در زمانهای 7، 14 و 21 روز پس از قرار گرفتن در محیط کشت سلول (DMEM) نشان داد که الیاف الکتروریسی شده پس از اتصال عرضی میتوانند پایدار بمانند در صورتی که قبل از اتصال عرضی حتی در اثر برخورد بخار آب کاملا تخریب شدند. همچنین بررسی تخریب دمایی الیاف الکتروریسی شده در حضور گلوکز به عنوان عامل اتصال دهنده عرضی نشان داد که در دمای °C 450 مقدار 49/39 % از وزن اولیه نمونه باقی میماند و این در حالی است که مقدار نمونه باقیمانده در این دما برای الیاف بدون اتصال عرضی تنها 8/4% است. | ||
کلیدواژهها | ||
ژلاتین؛ گلوکز؛ نانوالیاف؛ واکنش میلارد؛ الکتروریسی؛ داربست | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 354 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 366 |