بررسی میزان تجمع فلزات سنگین ( نیکل، جیوه و کادمیوم) در بافت عضله و پوست ماهی صبور Tanoalosa ilisha در استان خوزستان

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 5، دوره 13، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 64-74   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

سحر جلیلی^{* 1}؛ سپیده رحیمی^{* 2}

¹گروه شیلات-دانشکده فنی مهندسی -دانشگاه آزاد اسلامی- واحد آبادان-ایران

²گروه شیلات و فرآوری آبزیان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان، ایران

چکیده

در این مطالعه به بررسی میزان تجمع فلزات سنگین ( نیکل، جیوه وکادمیوم) در بافت عضله و پوست ماهی صبورTanoalosa ilishaدر استان خوزستان (رودخانه کارون، رودخانه اروند رود، بحرکان) پرداخته شده است. بدین منظور اقدام به نمونه گیری از ماهیان صبور با استفاده از تور صیادی گوشگیر گردید. پس از صید ماهیان بصورت کاملاً تصادفی و درون یخ به سرعت به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، بیشترین میزان غلظت عناصر سنگین مورد ارزیابی در این تحقیق در ایستگاه بحرکان و کمترین میزان غلظت فلزات در ایستگاه اروندرود می باشد. بطور کلی غلظت فلز نیکل موجود در عضله ماهی صبور در ایستگاه کارون b115/0±162/1و اروندرود c095/0±908/0  بالاتر از حد مجاز FDA  است. اما فلز نیکل موجود در پوست ماهی صبور در هر سه ایستگاه بحرکان، کارون و اروند به ترتیب a219/0±901/1. b221/0±558/1وb155/0±222/1 می باشد که بالاتر از حد مجاز است. در رابطه با فلز کادمیوم نیز مقادیر موجود در بافت عضله در ایستگاه بحرکان و کارون  به ترتیب a082/0±547/0                b050/0±421/0 بالاتر از حد مجاز WHO و پایین تر از حد مجازFDA است، اما مقادیر موجود در ایستگاه اروند رودc013/0±285/0 پایین تر از حد مجاز WHO و FDA بود. اما میزان کادمیوم موجود در پوست ماهیان صبور هر سه ایستگاه به ترتیبa106/0±648/0 و b077/0±494/0 و c009/0±340/0 بالاتر از حد استاندارد WHO و پایین تر از حد استانداردFDA بود. میزان تجمع فلز جیوه در بافت پوست و عضله ماهی صبور در هر سه ایستگاه پایین تر از حد مجاز FDA وFAO  بدست آمد.

کلیدواژه‌ها

ماهی صبور؛ فلزات سنگین؛ خوزستان؛ آلودگی

مراجع