بهبود عملکرد و پروتئین دانه جو (.Hordeum valgare L) تحت تأثیر محلول‏پاشی برگی آهن، منگنز و روی

زراعت و اصلاح نباتات

مقاله 8، دوره 16، شماره 1، خرداد 1399، صفحه 1-14   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مجید رجایی^{* 1}؛ مجتبی چرخنده²

¹استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

²دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب

چکیده

به منظور بررسی محلول‏‏پاشی برگی آهن، منگنز و روی بر عملکرد و پروتئین دانه جو آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در داراب اجرا گردید. این تحقیق در قالب طرح بلوک‏های کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 8 تیمار 1- شاهد بدون محلول‏پاشی، 2- محلول‏پاشی با غلظت 2/0 درصد آهن، 3- محلول‏پاشی با غلظت 2/0 درصد روی، 4- محلول‏پاشی با غلظت 2/0 درصد منگنز، 5- تیمار 2+3، 6- تیمار 2+4، 7- تیمار 3+4 و 8- تیمار 2+3+4 بود. نتایج نشان داد که مصرف کودهای ریزمغذی باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد جو شد. به‏طوری که محلول‏پاشی هم زمان آهن، روی و منگنز توانست عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، کربوهیدرات‏های محلول ساقه و پروتئین دانه را افزایش معنی‏داری دهد. بالاترین میزان غلظت آهن، روی و منگنز دانه و برگ به ترتیب در محلول‏پاشی آهن، محلول‏پاشی روی و محلول‏پاشی منگنز مشاهده شد. هم‏چنین کمترین مقدار آهن، روی و منگنز دانه در ترکیب‏های روی و منگنز، آهن و منگنز و آهن و روی به دست آمد. از بین عناصر به کار رفته اثر مصرف آهن بر عملکرد دانه نسبت به سایر عناصر بیشتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مصرف کودهای ریزمغذی با فراهم کردن مواد غذایی مورد نیاز گیاه علاوه بر غنی‏سازی دانه تا حدودی توانسته است سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد جو شود.

کلیدواژه‌ها

شاخص برداشت؛ عملکرد بیولوژیک؛ عناصر ریز مغذی؛ وزن هزاردانه

مراجع