بررسی تأثیر هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان

مجله توانمندسازی سرمایه انسانی

مقاله 7، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 5، شهریور 1398، صفحه 157-167   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

امیر زرگرشوشتری^{* 1}؛ داود جعفری²؛ علی تقی زاده هرات³

¹ایران - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند

²دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند

³دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند- ایران - تهران

چکیده

در این پژوهش هدف اصلی اندازه گیری هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان است. برای اندازهگیری میزان هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، پرسشنامه استاندارد هوش سازمانی کارلآلبرخت که دارای 49 گویه است، مورد استفاده قرار گرفته است. هوش سازمانی دارای هفت بعد یعنی چشمانداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، اتحاد و توافق، روحیه، کاربرد دانش و فشار عملکرد میباشد. برای اندازه گیری انگیزش تحصیلی، پرسشنامه استاندارد هارتر که شامل  33 گویه و هدف آن مقیاس اصلی هارتر است، مورد استفاده قرار گرفت. با محاسبه جدول مورگان، پرسشنامه استاندارد هوش سازمانی البرخت میان 60 هیئت علمی و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر میان 160 دانشجو توزیع گردید. روش تجزیه و تحلیل داده ها که آمار توصیفی و استنباطی و  برای مقایسه بین پارامترها  استفاده شده است که در بخش هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی چشم انداز استراتژیک، اتحاد و توافق و کاربرد دانش در سطح اعضاء هیئت علمی بیشترین اهمیت و اثرگذاری آنها بر انگیزش تحصیلی دانشجویان بیشتر است.

ی دانشجویان بیشتر است.

کلیدواژه‌ها

هوش‌ سازمانی؛ انگیزش تحصیلی؛ معادلات ساختاری؛ اعضاء هیئت علمی

مراجع

باب الحوائجی، فهیمه؛ قاضی میر سعید، سید جواد و الهیان، علی (1388)، سنجش هوش سازمانی کارکنان کتابخانه‌های فردوسی مشهد و آستان قدس رضوی، فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی، 1، 9-33.

حیدرئی- علیرضا، عسگری-پرویز، ط ساعدی-پرویز، مشاک- رویا (1394)، رابطه انگیزش تحصیلی و انگیزه پیشرفت با محیط آموزشی دانشجویان دختر، فصلنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ،سال ششم. شماره 24، تابستان ،صفحات 107 – 109

علوی، سمیه؛ ارباب شیرانی، بهروز و اسفندیاری، احسان (1393)، بررسی ارتباط یادگیری سازمانی و نوآوری از دیدگاه سیستم دینامیکی در مرکز تحقیقات مهندسی اصفهان، مدیریت تولید و عملیات، 5(1)، 71-92.

کیوا ن آرا، محمود؛ یزدخواستی، علی؛ بهرامی، سوسن و مسعودیان، یوسف(1390)، رابطه مؤلفه های مدیریت دانش و هوش سازمانی در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مدیریت اطلاعات سلامت، 8(5)، 673-680.

مصلح، عبدالمجید و یاری بوزنجانی، احمد اله (1393)، تأثیر هوش سازمانی بر نوآوری فناورانه در شرکت‌های دانش بنیان،  فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، 22(73)

یارویسی، رضا؛ فتاح، ناظم؛ ابوالمعالی الحسینی، خدیجه(1397)، شناسایی عوامل مؤثر بر هوش سازمانی با استفاده از نظریه بنیانی (مطالعه موردی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه)، ویژه نامه پژوهش در نظامهای آموزشی، 415-435.

یوسفی ،احسان؛ فیضی،جعفر صادق و سلیمانی ،محمد (1391)، بررسی میزان تأثیر مدیریت دانش بر نوآوری، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 1(3)، 29-51.

Akgun, A.E.; Byrne,J.; & Keskin, H.(2007), Organizational intelligence: A structuration view, Journal of Organizational Change Management, Vol. 20,No.3, pp: 272-289.

 Alavi, M., Structural Equation Modeling (SEM) in Health Sciences Education Researches: An Overview of the Method and Its Application. Iranian Journal of Medical Education, 2013. 13(6):519-530 [Persian].

Albrecht, Karl. (2002). Organizational intelligence and Knowledge management the executive perspective. Retrieved, 2006

Albrecht. Karl. (2002), "Organizational Intelligence& Knowledge Management": 

Albrecht. Karl. (2003), "Organizational Intelligence Survey   Preliminary Assessment Australian Managers". Australian institute of management.

Calero, M. D. Garcia_Martin, A.B., Jimenez,M. (2007).Self-regulation advantage for high-IQ children: finding from a research study. Learning and Individual Differences, Volume 17, issue 4, Pages 328-343

Chang, S.C.and Lee, M.S. (2008). The Linkage between knowledge accumulation capability and organizational innovation, Journal of Knowledge Management, Vol. 12, No. 1, pp: 3-20

Comlek, O.; Kitapç, H.; Celik, V.; & Ozşahin, M.(2012), The effects of organizational  learning capacity on firm innovative performance. International Conference on Leadership, Technology and Innovation Management, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 41, pp: 367 – 374.

Daniels Aide, Organizational Intelligence, International Symposium on Chaos, Complexity and Leadership 2017, pp 41-59.

F. azma, M.A. mostafapour, H.Rezaei; The application of information technology and its relationship with organizational intelligence; Elsevier; Procedia Technology   1(2012) 94 – 97

Ferna´ndez-Mesa, A., & Alegre, J. (2014), Entrepreneurial orientation and export intensity: Examining the interplay of organizational learning and innovation, International Business Review. 

Kline, R.B., Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 2ed. 2005, New York: Guilford Press.

L. Fink, N. Yogev, A. Even; Business intelligence and organizational learning: An empirical investigation of value creation processes; Information & Management; 2016

Lau, P.W.C., M.W.L. Cheung., L.B. Ransdell, A structural equation model of the relationship between body perception and self-esteem: Global physical self-concept as the mediator. Psychology of Sport and Exercise, 2008. 9(4): 493-509.

Matsuda, T. (1992). Organizational intelligence: its significance as a process and as a product. Proceedings of the international conference on Economics/ Management and information technology. Tokyo. Japan

Matsuura, N., T. Hashimoto., M. Toichi, A structural model of causal influence between aggression and psychological traits: Survey of female correctional facility in Japan. Children and Youth Services Review, 2009. 31(5):577-583.

 McClintock, J.M., I.M. Evans, The underlying psychopathology of eating disorders and social phobia: A structural equation analysis. Eating Behaviors, 2001. 2(3): 247-261.