بررسی نوسانات ﺷﻮری ﺑﺮ سطح سرمی برخی الکترولیت ها، ﻛﻮرﺗﻴﺰول و ﮔﻠﻮﻛﺰ بچه ﻣﺎﻫﻲ شیربتArabibarbus grypus

فصلنامه بیولوژی کاربردی

مقاله 1، دوره 9، شماره 35، آبان 1398، صفحه 1-14   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

پروین آقامحمدپور¹؛ حدیده معبودی^{* 2}؛ نرگس جوادزاده³

¹استادیار گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

²گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران

³3 دانشیار گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

چکیده

شناخت دقیق وضعیت شاخص های خونی ماهی شیربت می تواند حفظ، تکثیر و پرورش این ماهیان ارزشمند اقتصادی را افزایش دهد. هدف ﺗﺤﻘﻴﻖ حاضر ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ استرس ﺷﻮری ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ( 1<، 5، 10 و 15 قسمت در هزار) ﺑﺮ ﻣﻘﺎدﻳﺮ برخی پارامترهای الکترولیتی و ﻫﻮرﻣﻮن ﻛﻮرﺗﻴﺰول و ﮔﻠﻮﻛﺰ خون در ﻣﺎﻫﻲ شیربت Arabibarbus grypus می باشد تا شرایط مناسب رشد و حد تحمل فیزیولوژیک آن به هنگام سازش پذیری در انتقال به آب با شوری های مختلف معین گردد. بدین منظور، 120 قطعه ماهی در 4 تیمار و سه تکرار ﺑﺎ ﻃﻮل ﻛﻞ 5±0/15 ﺳﺎﻧﺘﻲ ﻣﺘﺮ و وزن 5±30ﮔﺮم در ﻳﻚ دوره 30 روزه پرورش یافتند. در اﻧﺘﻬﺎی دوره آزمایش، میزان الکترولیت ها (سدیم، پتاسیم، فسفر و کلسیم)، ﻛﻮرﺗﻴﺰول و ﮔﻠﻮﻛﺰ خون سنجیده ﺷﺪ. طبق نتایج، مقدار املاح خون و هورمون کورتیزول و گلوکز با افزایش میزان شوری در خون ماهی افزایش یافت ضمنا، در هر سه تیمار شوری بی قراری و پرش ماهی از مخازن مشاهده گردید. بیشترین و کمترین میزان سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، گلوکز و کورتیزول به ترتیب در شوری 15 و تیمار شاهد مشاهده گردید. نتایج نشان می دهد فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهی شیربت تحت تأثیر شوری محیط بوده و غلظت یون ها در خون وابسته به غلظت یون های محیط می باشد.

کلیدواژه‌ها

شوری؛ الکترولیت؛ کورتیزول؛ گلوکز؛ شیربتArabibarbus grypus

مراجع