تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,623 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,416,558 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,445,084 |
تأثیر آنزیمیت (زئولیت) بر فاکتورهای رشد، بازماندگی و ترکیبات لاشه بچهتاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897) | ||
نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری | ||
مقاله 13، دوره 4، شماره 3 - شماره پیاپی 15، آذر 1389، صفحه 81-89 اصل مقاله (221.12 K) | ||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
چکیده | ||
چکیده[1] تاسماهی ایرانی یکی از باارزشترین ماهیان شیلاتی دریای خزر میباشد. با توجه به اینکه تاسماهی ایرانی گونه غالب سواحل جنوبی دریای خزر میباشد، باید امکانات تغذیهای آن مدنظر قرار گرفته و در شرایط واقعی مورد آزمایش قرار گیرد. این ماهی به سختی به غذای دستی عادت میکند، به همین جهت هدف از افزودن آنزیمیت (زئولیت) به جیره غذایی این ماهی افزایش فاکتورهای رشد، کاهش درصد تلفات و همچنین جذب عناصر مغذی جیره میباشد. در این پژوهش اثرات افزودن آنزیمیت به جیره غذایی بچهتاسماهیان ایرانی در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی رشت در تابستان 1387 مورد بررسی قرار گرفت. طی این پژوهش 450 عدد بچهتاسماهی ایرانی با میانگین وزنی 74/0±70/3 گرم در تانک فایبرگلاس با حجم آبگیری یک مترمکعب بهصورت تصادفی پرورش داده شد. این آزمایش طی 60 روز برای تعیین سطح مطلوب آنزیمیت در جیره غذایی بچهتاسماهیان ایرانی در سه تیمار آنزیمیت 3 درصد، آنزیمیت 5 درصد و شاهد و هر یک با سه تکرار صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که افزودن آنزیمیت 3 درصد به جیره غذایی بچهتاسماهیان ایرانی از لحاظ وزن و طول نهایی، زیتوده (92/47±413)، تولید (6/53±03/370) و فاکتورهای رشد نظیر رشد روزانه GR (1/0±62/0 گرم)، ضریب رشد ویژه (42/0±78/3)، شاخص افزایش وزن بدن BWI (98/262±05/885)، کارایی غذا (36/33±50/211) تأثیر گذاشته و با تیمار شاهد اختلاف معنیدار آماری را نشان داد. در ارتباط با فاکتورهای ضریب چاقی و نسبت کارایی پروتئینی نیز بین تیمارها اختلاف معنیدار آماری مشاهده گردید و مقادیر این دو فاکتور در تیمار شاهد بیش از سایر تیمارها بود. ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمار آنزیمیت 5 درصد (31/0±82/1) بیشتر از سایر تیمارها بوده است، ولی در بین تیمارها اختلاف معنیدار مشاهده نشد. همچنین از لحاظ درصد بازماندگی (3/55 درصد) نیز تیمار آنزیمیت 3 درصد بیش از تیمارهای آنزیمیت 5 درصد و شاهد بود. آنالیز لاشه تیمارها نیز بیانگر تأثیر معنیدار سطوح مختلف این ماده بر ترکیبات لاشه بود. بیشترین درصد پروتئین (3/0±59/58)، خاکستر (92/0±03/16) و کمترین درصد چربی (11/0±47/25) و رطوبت (3/0±64/70) در تیمار آنزیمیت 5 درصد مشاهده گردید. براساس نتایج بهدست آمده افزودن آنزیمیت بهمیزان 3 درصد به جیره غذایی طی دوره پرورش بچهماهی انگشت قد تاسماهی ایرانی جهت تأمین رشد و بازماندگی مناسب توصیه میگردد. * مسئول مکاتبه: yalda.baniesmaily@gmail.com | ||
کلیدواژهها | ||
واژههای کلیدی: آنزیمیت (زئولیت)؛ تاسماهی ایرانی؛ تغذیه؛ فاکتورهای رشد؛ لاشه | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 61 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 39 |