تقابل قدرت منطقه‌ای و هژمون در خاورمیانه بر اساس نظریه ثبات هژمونیک

فصلنامه مطالعات سیاسی

مقاله 16، دوره 12، شماره 46، اسفند 1398، صفحه 141-163   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مجتبی استوار¹؛ امیر هوشنگ میرکوشش^{* 2}؛ علی محمدزاده³

¹دانشجوی دکتری روابط بین الملل، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.

²استادیار گروه روابط بین الملل، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

³استادیار گروه علوم سیاسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

چکیده

هژمونی به نوعی نظم بین المللی یا به وضعیت خاصی از نظم جهانی اشاره دارد که بر مبنای انگیزه ها و رفتار تفوق جویانه و کنترل طلب یک دولت شکل می گیرد و یک کشور در تمامی مقوله های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی در سطحی بسیار برتر از دیگر قدرت ها قرار می گیرد. بر اساس نظریه ثبات هژمونیک، آمریکا به دنبال رهبری بلامنازع جهان و مناطق استراتژیکی نظیر خاورمیانه می باشد. نتایج این پژوهش که با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی به رشته تحریر درآمده است نشان می دهد که قدرت هژمونیک آمریکا اصلی ترین مانع در تبدیل شدن جمهوری اسلامی ایران به قدرت اول منطقه ای به رغم برخورداری از جمعیت، موقعیت راهبردی، منابع عظیم هیدروکربن، گرایشات ایدئولوژیک و استقلال بالای آن است.

کلیدواژه‌ها

هژمونی؛ ثبات هژمونیک؛ روابط ایران و آمریکا؛ قدرت منطقه ای؛ خاورمیانه

مراجع