بررسی تطبیقی فرایند محرمانگی داوری و استثنائات قاعده

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 12، دوره 11، شماره 43، شهریور 1399، صفحه 237-262   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی مهری؛ علیرضا مشهدی زاده^*

چکیده

 
علی مهری[1]- علیرضا مشهدی زاده[2]
تاریخ دریافت: 9/9/1398- تاریخ پذیرش:23/11/1398
چکیده:                             
اصل محرمانه بودن اسناد ، اطلاعات و آرای داوری به عنوان یک ویژگی ممتاز داوری در برابر محاکم قضایی می باشد ، اگر این ویژگی تضمین نشود ممکن است طرفین اختلاف تمایلی به این فرایند نداشته باشند . هر چند در قوانین و مقررات داوری برخی از کشورها اصل محرمانگی شناسایی شده لیکن در قوانین ایران به این موضوع پرداخته نشده است . این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی ، بدنبال پاسخگویی به این ابهام است که فرایند داوری امری خصوصی  یا محرمانه است و محرمانگی داوری بیشتر یک آرمان است یا واقعیت ،همچنین این قاعده استثنائاتی به همراه دارد یا خیر. یافته های پژوهشی حاضر حاکی از  نسبی بودن محرمانگی و ارتباط مستقیم با تعهدات طرفین اختلاف و اشخاص ثالث درگیر در فرایند داوری است . مبنای شناسایی میزان شرط محرمانگی نیازمند توافق صریح طرفین اختلاف در توافقنامه داوری بوده و این قاعده دارای استثنائاتی می باشد .



[1] - دانشجوی کارشناسی ارشد، حقوق خصوصی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
[e-mail]


[2] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه حقوق خصوصی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail]
 

کلیدواژه‌ها

داوری؛ محرمانگی؛ صریح و ضمنی بودن؛ اسنثنائات قاعده؛ سازمان های داوری

مراجع