گردشگری به ویژه گردشگری دینی و زیارتی مهم‌ترین قطب توسعه‌ی پایدار (مطالعه‌ی موردی شهر کاشان)

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقاله 12، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 13، اسفند 1390، صفحه 171-186   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی کاربردی

نویسندگان

نصراله فلاح تبار^{* 1}؛ مهدی مدیری²

¹عضو هیأت علمی‌دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد شهرری

²عضو هیات علمی دانشگاه مالک اشتر

چکیده

چکیده
گردشگری زمینه‌ی جدید مطالعاتی است که تا دهه‌ی1990مطالب اندکی در مورد نقش آن در اقتصاد و فرهنگ شهرها و روستاها مشاهده می‌گردید. در واقع، شهرهایی که میلیون‌ها بازدید کننده را جذب می‌کرده، به ندرت به نقش گردشگری آن پرداخته شده است. در واقع، از نقش گردشگری در برنامه‌ریزی‌ها به ویژه برنامه‌ریزی‌های شهری و روستایی غفلت شده و کمتر از آن بهره‌گیری گردیده است.‌این در حالی است که، گردشگری گسترده‌ترین صنعت خدماتی است که قادر است در‌اینده‌ی نه چندان دور، پرشتاب‌تر از گذشته جهت افزایش سطح فرهنگ عمومی، سودآوری افزون‌تر،‌ایجاد صلح، گفتگوی تمدن‌ها، تفاهم، دوستی و مودت در سطح بین‌المللی، پیشرو یا برابر با سایر صنعت‌ها از جمله نفت نمایان گردد. ایران اسلامی‌نیز با آن همه آثار تاریخی، مذهبی و طبیعی توان‌مندی‌های درخور توجهی دارد که باید مدبرانه بهترین بهره‌گیری از آن بشود. با توجه به‌این که کشور‌ایران در سال1385حدود13میلیون نفر گردشگر داخلی و تعداد2171699نفر گردشگر خارجی را پذیرا بوده است با‌این وجود، هنوز جهت توسعه‌ی‌این صنعت در اول راه قرار داریم. شهر کاشان با جاذبه‌های گردشگری گوناگون، میراث فرهنگی گران‌بهایی را در خود عجین دارد که در بسیاری از شهرهای‌ایران و جهان نظیر آن به چشم نمی‌خورد و از جهت گردشگری به ویژه گردشگری دینی و زیارتی، به عنوان یک قطب گردشگری، قادر است گردشگران زیادی را از‌ایران و سراسر گیتی به خود جذب کند، به نحوی که در نوروز سال1387تعداد200000/1نفر گردشگر را پذیرا بوده است. بنابراین، باید متولیان امر راهبردهای لازم و ضروری را به اجراء در آورند تا‌این صنعت کارا و سودآور، زمینه‌ی اشتغال‌زایی به ویژه برای جوانان را فراهم و شهر کهن کاشان را به توسعه‌ی پایدار و تعالی لازم برساند که در‌این مقاله به اختصار به‌این مهم پرداخته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: کاشان؛ گردشگری؛ گردشگری دینی؛ جاذبه‌های گردشگری؛ توسعه‌ی پایدار

مراجع

منابع

الوانی، مهدی(1373). اصول و مبانی جهانگردی، معاونت اقتصادی و برنامه‌ریزی بنیاد مستضعفان و جانبازان.

اخوان ارمکی، عباسعلی(1383). کاشان سر افراز، انتشارات مرسل.

اردستانی، محسن(1382). توسعه روستایی‌ایران با توجه به زمینه‌های گردشگری ماسوله.

امینی نسب، مهدی(1381). قابلیتهای محدود گردشگری به منظور مشارکت، فصلنامه محیط زیست، شماره 37.

پورنقی، لیلا(1387). نقش گردشگری شهری در تحقق‌ایده شهر پایدار- کاشان، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی ‌شهرری.

توسلی، محمود(1381). شهرهای کویری، تحلیل فضایی و بصری، تهران.

رضوانی، علی‌اصغر(1374). جغرافیا و صنعت گردشگری، دانشگاه پیام نور.

ستوده‌ی راد، منیژه(1387). بررسی اثرات مورفولوژیکی و زیست محیطی بر توسعه‌ی روستا، رساله‌ی کارشناسی‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی ‌شهرری.

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کاشان، سال1387.

شکویی، حسین(1370). مقدمه‌ای بر جغرافیایی جهانگردی، دانشگاه اصفهان.

شیعه، اسماعیل(1372). روند برنامه‌ریزی تأسیسات شهری در بافت سنتی شهرهای‌ایران، تداوم حیات در بافت شهری‌ایران، مجموعه مقالات، دانشگاه علم و صنعت‌ایران.

فلاح تبار، نصراله(1390). عالی‌ترین مدیریت گردشگری در کلام قرآن، یازدهمین کنگره جغرافی‌دانان ‌ایران، دانشگاه شهید بهشتی.

قنبری، نوذر(1383). گردشگری روستایی در تایوان نشریه سرزمین، سال اول، شماره3.

کاظمی‌علی‌آبادی، مجید(1385). راهنمای جامع گردشگری کاشان.

کارگر، بهمن(1386). توسعه شهرنشینی و صنعت گردشگری در‌ایران، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.

منشی زاده، رحمت‌اله(1376). جهانگردی، انتشارات مسعی.

ملک شهمیرزادی، صادق(1381). زیگورات سیلک، معاونت پژوهشی پژوهشکده باستان شناسی.

مهدوی، مسعود(1380). طرح بررسی امکان‌سنجی دشت کویر به منظور‌ایجاد و راه اندازی تورهای کویری.

محمداسماعیل، زهرا(1379). ژئومورفولوژی کاشان، پایان‌نامه‌ی دکتری، دانشگاه تهران.

نراقی، حسن(1382). آثار تاریخی شهرستان‌های کاشان و نطنز، دانشگاه تهران.

نوربختیار، محمود، محمودی و یگانه(1385).کاشان، نگین کویر، انتشارات هنرسرای گویا.

نوینی، عبدالحسین(1376). تحلیل و