بررسی سن رشد جزایی اطفال و نوجوانان در نظام حقوقی ایران و انگلستان

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 12، دوره 11، شماره 43 - شماره پیاپی 2، شهریور 1399، صفحه 265-279   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سیده آمنه بنی هاشمی کهنکی؛ مجتبی فرح بخش^* ؛ شادی عظیم زاده؛ احمد رمضانی

چکیده

سیده آمنه بنی هاشمی کهنکی^[1]- مجتبی فرح بخش^[2]*- شادی عظیم زاده[3]- احمد رمضانی[4]
تاریخ دریافت: 20/9/1398- تاریخ پذیرش: 17/10/1398
چکیده:
مسئولیت کیفری به معنای قابلیت انتساب جرم به افراد و امکان تحمیل کیفر بر آنان است. بلوغ عقلی معیار رشد عقلی است، درک اوامر و نواهی دین را برای مسئولیت پذیری کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال مورد توجه قرار می دهد. سن بلوغ شرعی را که در زبان فقهی به مفهوم رسیدن به مرحله ای از رشد جنسی است، مبنای هر نوع مسئولیت تلقی نموده است. مسئولیت کیفری صفت و حالتی است که همواره همراه شخص است و ارتباطی با ارتکاب جرم ندارد. تحمیل این تبعات جز بر کسی که صالحیت تحمیل را داشته باشد، میسر نیست. از آنجا که میزان مسئولیت و مجازات مجرم باید متناسب با درجه فهم و شعور او باشد، در طول تاریخ برای کودکان متناسب با ادراک آنان، مجازات کمتری اعمال شده است. مسئولیت جنایی کامل نیازمند ادراک کامل است. از این رو کسی که ادراک ناقص دارد، باید فاقد مسئولیت جنایی کامل باشد.



[1]- دانشجوی دکتری، حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
[e-mail]


[2]- استادیار و عضوهیئت علمی، گروه حقوق، دانشگاه شاهد، تهران، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail].


[3] - استادیار و عضوهیئت علمی، گروه حقوق، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
[e-mail].


[4]- استادیار و عضوهیئت علمی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
[e-mail]

کلیدواژه‌ها

جرم؛ مسولیت؛ سن رشد؛ مسئولیت کیفری

مراجع