تاثیر میزان محیط یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دیرآموز شهر تهران

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مقاله 7، دوره 9، شماره 33، خرداد 1399، صفحه 72-86   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

زهرا مروج نیا^{* 1}؛ مجید صفاری نیا²

¹کارشناسی ارشد روانشناسی، گرایش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

²استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر تاثیر میزان محیط‌های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دیرآموزان بود.
روش: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش‌آموزان دیرآموز دختر و پسر منطقه 5 شهر تهران  در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه پژوهش به صورت تصادفی از بین تمامی مدارس استثنایی منطقه 5 شهر تهران، یک مدرسه پسرانه و یک مدرسه دخترانه انتخاب و سپس از بین دانش‌آموزان دختر و پسر پایه پنجم با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس تعداد 30 دانش‌آموز دیرآموز داوطلب واجد شرایط در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) به عنوان نمونه پژوهش جایگزین شدند. برنامه آموزشی مداخله طراحی محیط یادگیری دانش آموزان دیرآموز در 17 جلسه 45 الی 60 دقیقه برای گروه آزمایش انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از پیشرفت درسی نمره درس ریاضی، علوم، جغرافیا و املاء استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی  و آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار Spss23 و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: براساس نتایج پیشرفت درسی بین دانش‌آموزان دیرآموز در درس علوم، درس ریاضی، درس جغرافیا و درس املاء قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری  در گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (p<0.001).
نتیجه‌گیری: طراحی محیط‌های یادگیری در پیشرفت چهار درس علوم، ریاضی، جغرافیا و املاء دانش‌آموزان دیرآموز مؤثر می باشد.

کلیدواژه‌ها

محیط‌های یادگیری؛ پیشرفت درسی؛ دیرآموزان

مراجع