تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,206 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,879 |
تولید و ارزیابی فیلم زیستتخریبپذیر کیتوزان حاوی عصاره شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) به منظور بستهبندی فیله ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) | ||
نوآوری در علوم و فناوری غذایی | ||
مقاله 7، دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 45، مهر 1399، صفحه 94-79 اصل مقاله (410.44 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jfst.2020.674277 | ||
نویسندگان | ||
هانیه رستم زاد؛ اسحق زکی پور | ||
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران | ||
چکیده | ||
بستهبندی مواد غذایی از اهمیت ویژهای برخوردار است و با توجه به نگرانیهای ناشی از مصرف نگهدارندههای مصنوعی و همچنین مشکلات زیست محیطی ناشی از تجمع پلیمرهای مصنوعی، استفاده از پوششهای زیست تخریب پذیر در حال گسترش است. لذا در تحقیق حاضر اقدام به تهیه فیلم های زیست تخریب پذیر از کیتوزان شد. در این تحقیق اثر سه غلظت عصاره آبی گیاه شیرین بیان (5، 10 و 15%) بر خواص کاربردی و ضد میکروبی فیلم ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمونها حاکی از این بود که بهترین خصوصیات کاربردی را فیلم کیتوزان حاوی10% عصاره شیرینبیان دارا بود (05/0p <)، لذا از فیلم های بهینه به منظور بسته بندی فیله ماهی فیتوفاگ جهت نگهداری در یخچال (12 روز) استفاده شد. علاوه بر تیمار ذکر شده به منظور مقایسه تاثیر بسته بندی بر مدت ماندگاری فیلهها، یک گروه از فیلههای ماهیان نیز با پوششهای کیتوزان فاقد عصاره و گروهی دیگر با بستهبندیهای معمول شیلات بستهبندی شدندو قابلیت و کارایی پوششها از طریق سنجش خصوصیات شیمیایی و میکروبی فیلهها (فواصل زمانی 4 روزه)مورد بررسی قرارگرفت.نمونههای پوشش داده شده با فیلم کیتوزان حاوی عصاره شیرین بیان کمترین مقادیر پراکساید، تیوباربیتوریک اسید، بازهای ازته فرار، بار میکروبی کل و بار میکروبی سرمادوست را در مقایسه با سایر تیمارها نشان دادند. طبق نتایج تحقیق حاضر، استفاده فیلم کیتوزان حاوی عصاره شیرین بیان در بسته بندی فیلههای ماهی میتواند به شکل معنیداری موجب افزایش ماندگاری آنها شود. | ||
کلیدواژهها | ||
فیلم زیست تخریب پذیر؛ کیتوزان؛ شیرین بیان؛ نگهداری | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 223 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 333 |