بررسی تاثیر خصوصیات زمین شناسی مهندسی سنگ دانه ها بر تراکم پذیری

Geotechnical Geology

دوره 10، شماره 4، اسفند 2014، صفحه 265-276   

نوع مقاله: Original Research

نویسندگان

شیرین سامانی¹؛ Ali Uromeihy^{* 2}؛ Mohammad Reza Nikudel³

¹گروه زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران

²Faculty of Basic Sciences,Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran

³Department of Engineering Geology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

چکیده

تراکم پذیری یکی از روش های بهسازی زمین به شمار می آید که کاربرد گسترده ای در بسیاری از طرح های عمرانی و زیربنایی دارد. عوامل متعددی در تراکم پذیری خاک تاثیر دارند که می توان به میزان انرژی تراکم و نوع مصالح خاک اشاره کرد. درجائیکه مصالح خاکی مورد نیاز برای اجرای برخی طرح های عمرانی در دسترس نباشد می توان با خرد کردن سنگ و تولید سنگ دانه آن ها را به عنوان مصالح جایگزین مورد استفاده قرار داد. جنس ریز سنگ دانه هابه ویژه ترکیب کانی شناسی و بافت می توانند به عنوان عامل تاثیرگذار در تراکم پذیرینقش موثر داشته باشند. جهت ارزیابی تاثیر جنس سنگ دانه ها در تراکم پذیری، در این مقاله از ده نمونه سنگ با خصوصیات سنگ شناسی متفاوت مصالح سنگ دانه تهیه گردید و آزمایش پروکتور استاندارد بر روی آن ها انجام پذیرفت. نمودارهای تراکم ترسیم شده از نتایج به دست آمده،حالت های متفاوتی از رفتار تراکم پذیری را نمایان می سازند. نتایج به دست آمده نشان داده است که مصالح تولیدی ازسنگ های نیمه سخت با ترکیب کانی شناسی متفاوت مانند شیل، اسلیت و ماسه سنگ قرمز بیشترین تراکم پذیری را دارد. تاثیر افزایش درصد رطوبت در تراکم پذیری مصالح تولیدی از سنگ های بلورین و سیلیکاته مانند گرانیت، آندزیت، بازالت و ماسه سنگ کوارتزیتی محدود است. خرد شدگی مصالح سنگی توف در حین عمل تراکم، زیاد و تراکم پذیری خیلی کم است و درنتیجهبرای رسیدن به تراکم حداکثر، درصد رطوبت بهینه خیلی زیادی لازم دارد. مصالح تولیدی از سنگ آهک سخت تراکم پذیری نسبتا مطلوب داشته و افزایش درصد رطوبت، تاثیر مستقیم در تراکم پذیری آن دارد. در مقابل، این ویژگی در تراکم پذیری سنگ دانه های تولیدی از تراورتن ناچیز است.

کلیدواژه‌ها

خاک؛ منحنی تراکم؛ پرکتور استاندارد؛ کانی شناسی؛ رطوبت بهینه