بررسی رابطه مهارت‌های زندگی با توانمندسازی زنان (مورد مطالعه : استادان خانم دانشگاه)

پژوهش های جامعه شناسی

دوره 13، شماره 3.4 - شماره پیاپی 47، اسفند 1398، صفحه 35-61   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شیما کریمی¹؛ منصور وثوقی^{* 2}؛ حسین آقاجانی مرسا³؛ زهرا حضرتی صومعه⁴

¹دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی گرایش مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ،تهران،ایران.

²استاد جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران. نویسنده مسئول[e-mail]

³دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران مرکزی، تهران، ایران.

⁴استادیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران مرکزی، تهران، ایران.

چکیده

چکیده
توانمندسازی زنان و نقش بسیار مهم و تعیین­کننده آن در توسعه پایدار از جمله موضوعات مورد توجّهی است که امروزه به لحاظ نظری و کاربردی به آن پرداخته می­شود. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه ابعاد مهارت­های زندگی با توانمندسازی زنان می­باشد. مهارت­های زندگی دارای ابعاد مختلف شامل  مهارت مقابله با استرس­ها، مهارت حلّ مسأله، مهارت تفکّر خلّاق، مهارت تفکّر نقّادانه، مهارت برقراری رابطه مؤثّر با دیگران، مهارت برقراری روابط بین فردی سازگارانه، مهارت خود­آگاهی و مهارت همدلی با دیگران می­باشد. چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریه ساختاریابی گیدنز، نظریه نیازهای اساسی مازلو، نظریات توانمندسازی و نظریات مهارت­های زندگی شکل گرفته است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و طرح تحقیق از نوع مقطعی بوده است و جامعه آماری شامل استادان خانم دانشگاه­های دولتی شهر تهران می­باشد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران168  نفر محاسبه شده است. نمونه­گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که مهارت­های زندگی با توانمندسازی زنان به صورت کلّی رابطه داشته است. نتایج حاکی از آن است که بین ابعاد مختلف مهارت­های زندگی و توانمندسازی زنان روابط معنی­داری  وجود دارد؛ بدین معنی که با افزایش هر کدام از این ابعاد، میزان توانمندی زنان افزایش می­یابد.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: توانمندسازی؛ توسعه پایدار؛ مهارت‌های زندگی؛ همدلی