تاثیر مشارکت اجتماعی بر خانواده‌گرایی در بین جوانان شهر تهران

پژوهش های جامعه شناسی

دوره 14، شماره 1.2 - شماره پیاپی 48، شهریور 1399، صفحه 7-26   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فرزانه معززی خنده روی یزدی¹؛ زهرا حضرتی صومعه^{* 2}؛ حسین ابوالحسن تنهایی³

¹دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران. ایران

²عضو هیئت علمی و استادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران،ایران. نویسنده مسئول:[e-mail]

³عضو هیئت علمی و استادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

چکیده

چکیده
مشارکت اجتماعی در کنار دیگر سرمایه‌ها فرایند پیش‌بینی‌شده در برنامه‌ها را تسهیل و امکان تحقق اهداف را فراهم می‌سازد. سنجش مشارکت اجتماعی فی‌نفسه عملی معطوف به ساخت سرمایه اجتماعی بوده است و خانواده بنیادی‌ترین گروه و خاستگاهی که جوانان با آن در ارتباطند در شکل‌گیری سرمایه اجتماعی آنان بسیار حائز اهمیت است. نظریه‌هایی که چارچوب نظری را می‌سازند، تلفیقی از نظریه‌های سرمایه اجتماعی بعد مشارکت اجتماعی بوردیو و نظرات خانواده‌گرایی بود. هدف این تحقیق «تاثیر مشارکت اجتماعی بر خانواده‌گرایی در بین جوانان شهر تهران» با روش پیماییشی و از نوع توصیفی و تبیینی می‌باشد. جامعه آماری کلیه جوانان بالای 18  تا 29 ساله شهر تهران در سال 1397- 1396  می‌باشند. برآورد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 382 نفر از پنج نقطه شهر تهران بود. نمونه‌گیری به ‌صورت خوشه ای و تصادفی در پنج نقطه شهر تهران بود. در این تحقیق از دو پرسشنامه خانواده‌گرایی و مشارکت اجتماعی که روایی و پایایی آنها  توسط ضریب الفای کرونباخ 83/0سنجیده شد. به‌منظور تفسیر یافته‌ها از ضرایب رگرسیونی استاندارد شده یعنی بتا استفاده شد و مشارکت اجتماعی با ضریب 194/0 بر خانواده‌گرایی اثر داشت. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت رابطه بین متغیر مشارکت اجتماعی و خانواده‌گرایی معنی‌دار مثبت و مستقیم می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: مشارکت اجتماعی؛ خانواده‌گرایی؛ حمایت خانوادگی؛ شرافت خانوادگی