بررسی اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و برخی از فاکتورهای رشدی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی

فصلنامه علمی تخصصی مهندسی آب

دوره 7، شماره 3، آذر 1398، صفحه 175-187   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

بابک کریمیان نعمتی¹؛ داود خدادادی دهکردی^{* 2}؛ کامران محسنی فر³

¹گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

²گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

³گروه خاکشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

چکیده

در این تحقیق اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و برخی از فاکتورهای رشدی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی بود. فاکتورهای آزمایشی شامل: تیمارهای آبیاری، که در دو سطح 100 درصد نیاز آبی گیاه (I1) و 70 درصد نیاز آبی گیاه (I2) بودند. فاکتور دوم سطوح کاربرد سوپرجاذب بود که در سه سطح تیمار کنترل (S0)، 1 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) و 2 درصد وزنی از خاک گلدان (S2) بودند. فاکتور سوم محل کارگذاری سوپرجاذب درون گلدان بود که شامل کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی‎متر اول خاک گلدان (O)، کارگذاری سوپرجاذب در طول محدوده ریشه در گلدان (M) و کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی‎متر آخر خاک گلدان (U) بودند. با توجه به نتایج این تحقیق، بیشترین مقادیر طول ریشه، وزن خشک ریشه، وزن خشک بوته، وزن خشک دانه و تعداد غلاف در بوته هنگامی که آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه (I2) و سوپرجاذب به مقدار 1 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) و در 10 سانتی‎متر آخر خاک گلدان (U) بود اتفاق افتاد و نیز بیشترین تعداد دانه در غلاف در تیمار I2S2U بود که همگی در سطح آماری 5 درصد معنی‎دار بودند. هم‎چنین نتیجه‎گیری شد که وجود سوپرجاذب در سطح و وسط گلدان تاثیر چندانی در فراهم‎سازی آب و مواد غذایی برای گیاه نداشت و تنها وجود سوپرجاذب در انتهای گلدان در فراهم‎سازی آب و مواد غذایی برای ریشه گیاه موثر بود.

کلیدواژه‌ها

کم‎آبیاری؛ گلدان؛ نیاز آبی؛ وزن خشک

مراجع