اثربخشی واقعیت‌درمانی بر انعطاف‌پذیری و دلزدگی زناشویی و تعهد‌اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق شهرستان ملایر

زن و مطالعات خانواده

دوره 13، شماره 49، آذر 1399، صفحه 7-27   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jwsf.2020.1898346.1442

نویسندگان

امیرحسین گودرزی¹؛ مولود کیخسروانی^{* 2}؛ عزت دیره³؛ کامران گنجی⁴

¹دانشجوی دکتری روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.

²استادیار گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران (نویسندۀ مسئول). [e-mail]

³استادیار گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.

⁴دانشیار گروه روانشناسی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران.

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر انعطاف‌پذیری زناشویی، دلزدگی زناشویی و تعهد‌اجتماعی زوجین متقاضی طلاق بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلّیه­ی زوج‌های متقاضی طلاق شهر ملایر درسال 1398 تشکیل می‌دادند که با روش نمونه‏گیری دردسترس 30  زوج انتخاب گردیده و به‏طور تصادفی در دوﮔﺮوه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه ها­­ی دلزدگی زناشویی پاینز (2003)، پرسشنامه‏ی انعطاف‏پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و پرسشنامه تعهد اجتماعی آدامز و جونز (1997) استفاده شد. داده­ها از طریق آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از یافته­های توصیفی نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در پیش­آزمون و پس­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و نتایج حاصل از یافته­های استنباطی نیز نشان داد که در متغیر انعطاف‌پذیری شناختی بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد(05/0 p < ). در متغیر دلزدگی زناشویی نیز، در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد (05/0 p < )؛ در متغیر تعهد اجتماعی نیز مشاهده می‌شود که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون و پیگیری تعهد اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 p < ). براین اساس می­توان بیان نمود که مداخله واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر مولفه­های انعطاف­پذیری، دلزدگی و تعهد اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق موثر بوده و می­توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

واقعیت درمانی؛ انعطاف‌پذیری زناشویی؛ دلزدگی زناشویی؛ تعهد اجتماعی

مراجع

Abbasi Molid, H. (2013). The Relationship between Marital Commitment and Couples' Cultural Values: A Case Study of South Khorasan Province. Specialized Scientific Quarterly of South Khorasan Police Knowledge, 1 (1), 14-7. (In Persian).

 

Abbasi Molid, H.; Fatehizadeh, M. and Qamrani, A. (2014). The effect of Glaser couple therapy on increasing the couple's moral commitment. Journal of Islamic Insight and Education, 10 (25), 80-59. (In Persian).

 

Aghayosofi, A., Fathiashtiyani, A., Aliakbari, M., Imanifar, H. (2016). The Study of Effectiveness Reality Therapy Approach Based on Choice Theory on Marital Conflict and Social Well-Being. Quarterly Journal of Women and Society, 7(26), 1-20. (In Persian).

 

amani, A. (2015). The Efficacy of Reality Therapy on Marital Commitment and Self Esteem of Couples. Family Counseling and Psychotherapy, 5(2), 1-23. (In Persian).

 

Arabpour, A. and Hashemian, K. (2013). The effectiveness of reality therapy on improving couples' intimate relationships. Journal of Educational Psychology, 3 (1), 13-1. (In Persian).

 

Bhargava،R. (2013). The Use of Reality Therapy with a Depressed Deaf Adult. Clinical Case Studies،12(5): 388-396.

Bukhara, M. (2005). The effect of group counseling with the reality therapy approach on reducing the marital conflicts of housewives in District 5 of Tehran. Master Thesis in Counseling, Al-Zahra University of Tehran. (In Persian).

 

Daryaei, M. (2006). Investigating the effectiveness of teaching the concepts of choice theory and reality therapy techniques on increasing the intimacy of incompatible couples visiting counseling centers. Master Thesis in Counseling, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences. (In Persian).

 

David Lafortune, Laurence Dion & Patrice Renaud (2020) Virtual Reality and Sex Therapy: Future Directions for Clinical Research, Journal of Sex & Marital Therapy, 46:1, 1-17.

Donato،T. (2004). Maitenance for the CT/RT students in the classroom. International journal of reality therapy, 24(1)45-54.

Edlati, A., & Redzuan, M. (2010). Perception of women towards family values and their marital satisfaction. Journal of American Science, 6(4), 132-137.

Esmaili Far،N. S.،Sheikhi،H.،& Pour،Z. J. (2013). Effectiveness of group reality therapy in increasing the students' happiness. International Journal of Psychology and Behavioral Research، 2(2)،65-70.

 

Farahbakhsh, K, Ghanbari Hashemabadi, b. (2006). Evaluation of the effectiveness of Glaser couple therapy on reducing and increasing intimate relationships after trauma resulting from the perception of infidelity. Educational and Psychological Studies, 7 (2), 190-173. (In Persian).

 

Glasser, W. (2010). Reality Therapy: A New Approach to Psychiatry. New York: HarperCollins Publication.

Glasser،W.،& Glasserm C. (2007). Eight Lesson for Happier Marriage. New York: Harper Collins.

Goldberg H. (2016). Relationship insights for men and the women in their lives. Handbook of Overcoming Fears of Intimacy and Commitment: 3th ed. New York: Grove Press; P. 50-3.

Huston, T. (2009). What is love got to do with it? Why some marriage succeeds and other fail. Journal of Personal Relationship, 16 (3), 301-27.

Kashdan TB, Rottenberg J. (2010). Psychological flexibility as a fundamental aspect of health. Clin Psychol Rev. 30(7):865-78

 

Khalili, Sh .; Barzegar Konhamoui, S.; Sahebi, A. and Farahani, H. (2017). The Effectiveness of Intervention Based on Choice Theory and Reality Therapy on Marital Satisfaction. Journal of Applied Psychology, 1 (7), 23-1. . (In Persian).

 

Lambert NM, Dollahite DC. (2008). The threefold cord marital commitment in religious couples. J Fami Issues, 29(5): 592-614.

Lambert, N. M., & Dollahite, D. C. (2006). How religiosity helps couples prevent, resolve, and overcome marital conflict. Family Relations, 55(4), 439-449.

Moitra E, Gaudiano BA. (2016). A psychological flexibility model of medication adherence in psychotic-spectrum disorders. J Context Behav Sci, 5(4):252-7.

Momeni K, Kavoosi Omid S, Amani R. (2015). Predicting marital commitment on the basis of differentiation of self, family adaptability and cohesion, and marital intimacy. FPCEJ. 1 (2) :46-58. (In Persian).

 

Moridi H, Kajbaf M, Mahmoodi A. (2019). Study the Effectiveness of Glaser's Reality Therapy on Couples’ Marital Satisfaction, Life Satisfaction, and Communication Skills. Armaghane danesh. 24 (5) :1013-1027. (In Persian).

Mosko, J. (2009). Communication and attachment dimension’s in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctor of philosophy. Purdue University.

 

Parizadeh, H. (2012). Investigating and comparing the effectiveness of existential group therapy and group reality therapy on solving the problem of mastectomy in women. Master Thesis, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mashhad. (In Persian).

 

Pines AM, Nunes R. (2003). The relationship between Career and Couple burnout. Implication for career and couple counseling. J Employ Couns, 740(2): 50-64.

Pokorska, J., Farrell, A., Evanschitzky, H., & Pillai, K. (2013). Relationship fading in business-to-consumer context. In S. Sezgin, E. Karaosmanoglu, & A. B. Elmadag Bas (Eds.), EMAC 2013: 42nd Annual European Marketing Academy conference: Lost in translation. Istanbul: Turkey.

 

Qureshi, M., Behboodi, M. (2018). The effectiveness of group reality therapy education on emotion regulation and increased academic self-efficacy of female students. Journal of Social Health Research, 4 (3), 249-238. (In Persian).

 

Sadat Bari N.، Bahraini،A.،Azargoon، H.،Abedi، H.،Aghaee F. (2013). The effectiveness of reality therapy on resilience of divorced women in neyshabur city of iran. International Research of Applied and Basic Sciences 160-164.

 

Sahebdel H, khoshkonesh A, pourebrahim T. (2012). Effects of Group Reality Therapy on the Mental Health of Elderly Residing at Iran`s Shahid Hasheminejad Nursing Home. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 7 (1) :16-24. (In Persian).

 

Seadatee shamir, A., Najmi, M., Haghshenas rezaeeyeh, M. (2018). The Effectiveness of Reality Therapy Training on Marital Engagement and Marital Engagement in Married Students in Azad University. jiera, 12(Special Issue), 563-669. (In Persian).

 

Snyder, D. K, & Balderrama-durbin, C. (2012). Integrative approaches to coupletherapy: Implications for clinical practice and research. Behavior Therapy, 43,13-24.

Tang CY, Curran MA. (2013). Marital commitment and perceptions of fairness in household chores. J Fam Issues, 34(12): 1598-622.

Wallace DP, McCracken LM, Weiss KE, Harbeck-Weber C. (2015). The role of parent psychological flexibility in relation to adolescent chronic pain: further instrument development. J Pain, 16(3):235-46.

Wiebe SA, Johnson SM. (2016). A review of the research in emotionally focused therapy for couples. Fam Process, 55(3):390-407.

Wubbolding, R. E., Casstevens, W. J., & Fulkerson, M. H. (2017). Using the WDEP System of Reality Therapy to Support Person‐Centered Treatment Planning. Journal of Counseling & Development, 95(4), 472-477.