پهنه بندی خطر ناپایداری دامنه ها در تاقدیس کنگان به روش آنبالاگان

Geotechnical Geology

دوره 5، شماره 3، آبان 2009، صفحه 206-212   

نوع مقاله: Original Research

نویسندگان

ابراهیم باقری مهرورز¹؛ Ali Uromeihy^{* 2}؛ Mohammad Reza Nikudel³

¹گروه زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران

²Faculty of Basic Sciences,Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran

³Department of Engineering Geology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

چکیده

پیش بینی و جلوگیری از وقوع خطرات زمین شناسی در مسیر توسعهی تأسیسات استخراج و انتقال گاز در تاقدیس کنگان با بیش از 30 حلقه چاه در استان بوشهر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. در این تحقیق پهنه بندی خطر ناپایداری دامنهها به کمک عواملی مانند لیتولوژی، درج هی شیب، ناپیوستگی های ساختاری، ارتفاع دامنه ها، هیدروژئولوژی، کاربری و پوشش گیاهی زمین مطابق روش آنبالاگان صورت گرفت. چهار پهنه با عنوان خطر نسبی کم، متوسط، بالا و بسیار بالا در قسمت میانی تاقدیس کنگان شناسایی شدند. بیشتر سطح منطقهی مورد مطالعه در پهنه های با خطر متوسط و خطر بالا با پوشش سطحی 42 و 49 درصد قرار می گیرد. پهنه های با خطر کم و خطر بسیار بالا فقط 5/2 و 5/6 درصد از سطح منطقهی مورد مطالعه را پوشش می دهد. سازندهای پابده، گورپی و نیز نهشته های عهد حاضر با 47 % از پوشش سطحی منطقه، جزء مناطق با بیشترین خطر ناپایداری هستند.

کلیدواژه‌ها

پهنه بندی؛ ناپایداری دامنه ها؛ تاقدیس کنگان؛ روش آنبالاگان