گزارش انگل های داخلی و خارجی پرنده ابیا اوراسیایی (Scolopax rusticola) در شمال ایران

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

دوره 15، شماره 2 - شماره پیاپی 39، اسفند 1398، صفحه 119-124   

نوع مقاله: مطالعه موردی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jvm.2020.676321

نویسندگان

محمد اسدی ایرایی¹؛ محمد رضا یوسفی^{* 2}؛ شهاب رمضانپور³؛ محمدجواد مشایخ نیا⁴؛ محمدرضا رودکی⁵؛ محمد مهدی یزدانی رستم⁵

¹دامپزشک عمومی، عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، آمل

²گروه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی بابل-مازندران-ایران

³دانشجوی دکتری پاتولوژی تخصصی دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁴دانشجوی مقطع دکتری دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، بابل، ایران

⁵دانشجوی مقطع دکتری دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، بابل، ایران

چکیده

ابیا‌ها به عنوان یک گروه از هشت گونه‌ی زنده‌ی مرغ های پا دراز در جنس اسکولوپکس (Scolopax) در نظر گرفته می‌شوند که در جنگل‌های مخلوط یا برگ ریز زندگی و معمولا به صورت منفرد مهاجرت می‌کنند و همچنین یکی از پرندگانی است که دارای آلودگی های انگلی است. در این پژوهش از مجموع 18 پرنده ابیا اوراسیایی (S. rusticola) (11 نر و 7 ماده) که توسط مأموران محیط زیست مازندران از شکارچیان غیر مجاز ضبط شد، به منظور مطالعه‌ی انگل‌های خارجی و داخلی مورد بررسی قرار گرفتند که در نتایج، میزان عفونت کلی انگلی در پرنده‌های مورد مطالعه 100 % و انگل‌های خارجی و داخلی پرندگان شامل دو گونه سستود (Hymenolepis spp. و Davinia proglottina)، یک گونه ترماتد (Echinoparyphium)، یک گونه جرب (Megniniacubitalis) و دو گونه شپش (Philopterus و Lipeurus) است. علاوه بر این، شایع ترین آلودگی با 22/72 درصد انگل (M. cubitalis) بوده است. یافته‌ها و مقایسه‌ی آن‌ها با مطالعه‌های دیگر نشان می دهند که ابیای اوراسیایی با توجه اهمیت مهاجرت، نقش مهمی در انتقال انگل‌ها داشته و نیاز به تحقیق‌های بیشتر در مورد این پرنده و سایر پرندگان مهاجر در ایران احساس می‌شود و همچنین این مطالعه نخستین گزارش انگل‌های مذکور در پرنده ابیا اوراسایی از ایران است.

کلیدواژه‌ها

ابیا؛ اوراسیا؛ انگل؛ ایران

مراجع

1.شریفی دروازه  ز، پیرعلی خیرآبادی  خ، شانقی  م، حمزه لوییان  ا، (۱۳۹۵)، گزارش آلودگی به انگل کنتراسکوم در باکلان های تلف شده دراطراف تالاب میقان استان مرکزی، نخستین همایش ملی بیماری های مشترک بین انسان و دام، اصفهان، سازمان نظام دامپزشکی استان اصفهان.

2. Drooge BV, Mateo R, Vives I, Cardiel I, Guitart R. (2008). Organochlorine residue levels in livers of birds of prey from Spain: inter-species comparison in relation with diet and migratory patterns. Environmental Pollution; 153: 84-91.

3. Farias JD, Canaris AG. (1986). Gastrointestinal helminths of the Mexican duck, Anas platyrhynchos diazi Ridgway, from north central Mexico and southwestern United States. Journal of Wildlife Diseases; 22: 51-54.

4. Macko JK, Hanzelova V, Dudinak V. (2008). Fuhrmanolepis dubinskyi n. sp. (Cestoda: Dilepididae) from woodcock Scolopax rusticola (L.) (Aves, Charadriiformes) in Slovakia. Journal of Helminthologia; 45: 130-133.

5. Kennedy, Robert S.; Fisher, Timothy H.; Harrap, Simon C.B.; Diesmos, Arvin C: &Manamtam, Arturo S. (2001). A new species of woodcock (Aves: Scolopacidae) from the Philippines and a re-evaluation of other Asian/Papuasian woodcock. Forktail; 17: 1–12.

6. Mahdavi SA, Raeesi A, Faraji L, Youssefi MR, Rahimi MT. (2013). A case of misdiagnose of malaria infection. Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine; 3: 748-750.

7. Youssefi M, Hosseini S H, AlizadehTabarestani A, Alijani Ardeshir H, Jafarzade F, Rahimi M. (2014). Gastrointestinal helminthes of green-winged teal (Anascrecca) from north Iran. Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine; 4: 143-147.

8. Mowlavi GR, Massoud J, Mobedi I, Gharagozlou MJ, Rezaian M, Solaymani- Mohammadi S. (2006). Tetrameres (Tetrameres) grusi (Shumakovich, 1946) (Nematoda: Tetrameridae) in Eurasian cranes (Grus grus) in central Iran. Journal of Wildlife Diseases. 42: 397-401

9. Rezende, Leandro do Carmo, Cunha, Lucas Maciel, Martins, Nelson Rodrigo da Silva, Teixeira, Cristina Mara, & Oliveira, Paulo Roberto de. (2015). Epidemiology of Megninia spp. in laying flocks from the State of Minas Gerais, Brazil. Revista Brasileira de Parasitologia Veterinária, 24: 198-203

10. Thomas, Gavin H.; Wills, Matthew A. & Székely, Tamás (2004). A supertree approach to shorebird phylogeny. BMC Evolutionary Biology 4: 28

11. Waldenstrom, J., S. Bensch, S. Kiboi, D. Hasselquist, and U. Ottosson. (2002). Cross-species infection of blood parasites between resident and migratory songbirds in Africa. Molecular Ecology; 11: 1545-54.

12. William G. Dyer, Ernest H. Williams Jr., Antonio A. Mignucci-Giannoni,Nilda M. Jim´enez-Marrero, Lucy Bunkley-Williams, Debra P. Moore and Danny B. Pence. (2002). Helminth and arthropod parasites of the brown pelican, Pelecanus occidentalis, in Puerto Rico, with a compilation of all metazoan parasites reported from this host in the Western Hemisphere. Avian Pathology journal, 31:441-448.