مقایسه پایدارسازی فیکساتیو جانشین شونده فرمالین با فرمالین در جلوگیری از تغییرات پس از مرگ در بیضه موش

دانش زیستی ایران

دوره 14، شماره 2، شهریور 1398، صفحه 35-43   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

علی انیسیان^*

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، گروه دامپزشکی، ابهر، ایران

چکیده

فرمالین یکی از اصلی ترین مواد، برای فیکساسیون یا پایدار کردن بافت می‌باشد که اثرات زیان‌بار آن برای سلامتی شناخته شده است و ضروری است تا با یک ماده فیکساتیو دیگر جایگزین شود. هدف این مطالعه مقایسه توانایی پایدارسازی فیکساتیو جانشین شونده فرمالین با فرمالین، در جلوگیری از تغییرات پس از مرگ وابسته به زمان در بافت بیضه می‌باشد. برای این منظور، یک نوع ماده فیکساتیو که به عنوان جایگزین شونده فرمالین معرفی شده با فرمالین 10 درصد بافر شده مقایسه شدند. نمونه-برداری از بافت بیضه موش در زمان‌های صفر، 12، 24 ،36 و 48 ساعت پس از مرگ انجام گرفت که پس از توزین نمونه در ظروف حاوی فیکساتیو‌‌های مذکور قرار داده شدند و پس از 48 ساعت مورد پاساژ، قالب‌گیری، برش‌گیری و رنگ‌آمیزی قرار گرفتند. وزن بیضه ها با گذشت زمان کاهش یافته و از نظر مورفولوژیک ساختمان آنها سازمان خود را از دست داد. با این حال، هر دو نوع فیکساتیو توانستند تا حدی از اتولیز بافت جلوگیری نمایند. در این مطالعه هر دو فیکساتیو با تفاوت بسیار کمی، تاثیر معنی‌داری بر حفظ ساختار بافت داشته اند. این مطالعه نشان داد مواد جایگزین فرمالین به آسانی می‌توانند بجای فرمالین مورد استفاده واقع شوند. اگرچه، فیکساتیوهای غیرفرمالینی گران‌تر از فرمالین هستند، ولی با در نظر گرفتن سمیت کمتر احتمالی این مواد برای بدن، این تفاوت قیمت قابل توجیه می‌‌باشد.

کلیدواژه‌ها

فرمالین؛ بیضه؛ فیکساتیو؛ اتولیز؛ بافت

مراجع