ارائه مدلی برای افزایش خلاقیت دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم شهر تهران

فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد

دوره 15، شماره 64، آذر 1399، صفحه 107-126   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سودابه سادات موسوی¹؛ معصومه اولادیان^{* 2}؛ محمدنقی ایمانی³

¹دانشجوی دکتری گروه مدیریت، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، دماوند، ایران

²استادیار، گروه تعلیم و تربیت، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، دماوند، ایران(نویسنده مسئول)[e-mail]

³استادیار، گروه مدیریت، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی برای افزایش خلاقیت دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم شهر تهران انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا تلفیقی (کیفی و کمی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران و در بخش کمی دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم منطقه 4 شهر تهران به تعداد 1649 نفر بودند. نمونه پژوهش در بخش کیفی 50 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در بخش کمی 308 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها با کمک مرور پیشینه، مصاحبه با خبرگان و پرسشنامه محقق‌ساخته (21 گویه) جمع‌آوری که پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ 86/0 بدست آمد. داده‌ها با روش‌های آزمون تی تک نمونه‌ای، تحلیل عاملی اکتشافی و مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بر اساس نظرات خبرگان از میان هفت عامل فردی، مدرسه، اجتماعی، محیط فیزیکی، محیط یاددهی- یادگیری، تربیتی و خانوادگی، فقط سه عامل فردی، خانواده و مدرسه بر خلاقیت تاثیرگذار بودند. همچنین، نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که از میان سه عامل مذکور به‌ترتیب عامل‌های فردی و مدرسه بر خلاقیت تاثیرگذار بودند و مدل برازش مناسبی داشت. دیگر یافته‌ها نشان داد که میزان خلاقیت دانش‌آموزان پایین‌تر از حد متوسط است. با توجه به یافته‌ها از طریق بهبود عوامل فردی و مدرسه و شاخص‌های مرتبط با آنها می‌توان میزان خلاقیت دانش‌آموزان متوسطه دوره دوم را افزایش داد.

کلیدواژه‌ها

خلاقیت؛ دانش‌آموزان؛ دوره دوم متوسطه

مراجع