بررسی مناطق ژئوپلیتیکی شهر تهران بر اساس شاخص توسعه یافتگی (مطالعه موردی : منطقه ژئوپلیتیکی شمال-مرکز)

علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)

مقاله 9، دوره 15، شماره 31، بهمن 1398، صفحه 107-118   

نویسندگان

زهرا انصاری^{* 1}؛ آرش قربانی سپهر²؛ مهدی خداداد³

¹کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران

²دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد

³کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان

چکیده

پایتخت سیاسی، پایتخت­های ملی بزرگترین مرکز تجمع قدرت سیاسی، در کشور و مکانی برای حکمرانان ملی و اجرایی کشور هستند. با این حال با توجه به ساز و کارهای هماهنگی که از طرف دولت هر کشور به کار گرفته می­شود، معمولا عوامل تأثیرگذار در گزینش مکان پایتخت، به جای آنکه اقتصادی باشند، سیاسی یا استراتژیک­اند. شهر تهران براساس سطح توسعه­یافتگی و تلفیق هفت معیار به 4 سطح توسعه­یافتگی تقسیم شده است. بر این اساس شهر تهران را به 4 منطقه ژئوپلیتیکی تقسیم نمودم که تأکید نگارندگان در این مقاله بر روی منطقه ژئوپلیتیکی شمال-مرکز (1-3-6) می­باشد که جایگاه استراتژیکی در شهر تهران به عهده دارد و  با پیشرفت این منطقه از ایعاد اقتصادی و اجتماعی و زیست­محیطی تمامی مناطق شهر تهران پیشرفت خواهند کرد، زیرا، شهر یک سیستم است آن هم از نوع سیستم باز که با پیشرفت هر یک از مناطق ژئوپلیتیکی باعث پیشرفت سایر مناطق و انتشار آن نیزخواهد شد ودر نهایت باعث پیشرفت و دست یابی کشور به قدرت سیاسی که همان جوهره ژئوپلیتیک است، دست پیدا خواهد کرد. عامل اساسی در پیشرفت مناطق ژئوپلیتیکی تاکید بر کارکرد اصلی مناطق و رقابت هرچه بیشتر این مناطق، که با رقابت مناطق هریک از مناطق سعی در بهترین بودن خواهند کرد، در نتیجه شهر استراتژیک تهران به یکی از بهترین پایتخت­های جنوب غرب آسیا تبدیل و در نهایت باعث قدرت بیشتر اقتصادی در سطح ملی خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

ژئوپلیتیک؛ منطقه ژئوپلیتیکی شمال تهران. ساختار شهرداری؛ سطح توسعه یافتگی