پیش بینی ورزشکاران در معرض خطر آسیب براساس دو عامل سابقه آسیب و امتیاز آزمون غربالگری حرکات عملکردی

فصلنامه علوم ورزش

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 آبان 1399

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

نجمه افهمی^{* 1}؛ رضا سیامکی²؛ نجمه صادقی³

¹گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی سیرجان، سیرجان،کرمان، ایران

²استادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، موسسه آموزش عالی اسرار مشهد، مشهد، ایران

³استادیار، گروه علوم پایه، دانشکده علوم پزشکی سیرجان، سیرجان ایران.

چکیده

هدف: اختلال الگوهای حرکتی منجر به آسیب ورزشکاران می شود؛ اگرچه می تواند منتج از سابقه آسیب ورزشکار و عدم بازتوانی مناسب نیز باشد. هدف تحقیق حاضر پیش بینی ورزشکاران در معرض خطر آسیب براساس سابقه آسیب و امتیاز آزمون غربالگری حرکات عملکردی (FMS) است. روش ها: این مطالعه تحلیلی-مقطعی می باشد. آزمودنی های تحقیق 27 ورزشکار زن لیگ برتر کشور (15 بازیکن هندبال و 12 بازیکن فوتسال) بودند. ابتدا فرم رضایت نامه و اطلاعات فردی توسط آزمودنی ها تکمیل شد، سپس سابقه آسیب ورزشکاران با توجه به فرم سابقه آسیب استاندارد ثبت و آزمون FMS اجرا شد. در ادامه، آسیب های ورزشکاران در حین تمرین و مسابقه به مدت 6 ماه ثبت شد. از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های کاپا، تی مستقل، فیشر اگزکت و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 05/0 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد سابقه آسیب ورزشی به طور قابل توجهی می تواند امتیاز آزمون FMS را پیش بینی کند (05/0>P). ورزشکاران با سابقه آسیب در معرض خطر بالاتری برای آسیب دیدگی هستند (05/0>P). ورزشکاران دارای سابقه آسیب که امتیاز آزمون FMS آن ها کمتر از 17 است، 4 برابر بیشتر از ورزشکاران با امتیاز بالای 17 در معرض آسیب دیدگی قرار دارند. نتیجه گیری: مربیان، مددیاران ورزشی، فیزیوتراپ ها و بازتوانان ورزشی می توانند هم راستا با سایر بررسی های پیش از فصل، با در نظر گرفتن سابقه آسیب و امتیاز آزمون FMS، مدل پیشگیری از آسیب دقیق و موثرتری فراهم کنند.

کلیدواژه‌ها

سابقه آسیب؛ عوامل خطر؛ غربالگری حرکتی عملکردی؛ ورزشکاران حرفه ای