اثر تلقیح بذرهای ذرت (Zea mays L.)رقم KSC704با قارچ میکوریزاو باکتری سودوموناس بر عملکرد و صفات بیوشیمیایی در شرایط قطع آبیاری

پژوهش های زراعی در حاشیه کویر

دوره 15، شماره 3 - شماره پیاپی 34، آبان 1397، صفحه 203-217   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد نصری¹؛ میثم اویسی^{* 2}

¹مرکز تحقیقات فنآوری‌های نوین تولید غذای سالم، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، تهران، ایران.

²گروه آگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد واحد ورامین و پیشوا، ورامین، ایران

چکیده

کود­های بیولوژیک متشکل از باکتری­ها و همچنین قارچ­های مفیدی هستند که هر یک به­منظور خاصی تولید می­شوند، مانند تثبیت نیتروژن، رها­سازی یون­های فسفات، پتاسیم و آهن از ترکیب­های نا­محلول آنها. این آزمابش با هدف بررسی اثرقارچ مایکوریزا (Glomus mosseae)و باکتری سودوموناس (Pseudomonasputida)در شرایط قطع آبیاریبر عملکرد، آنزیم­های آنتی اکسیدانت و بیومارکر­های تخریب گیاه ذرت رقم KSC₇₀₄ در منطقه ورامین در سال زراعی 95-1394اجراشد. آزمایش به­صورت کرت­های خرد­شده(اسپلیت پلات) در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بود. عامل اصلی آبیاری در سه سطح آبیاری (1- آبیاری معمولی. 2-قطع آب در مرحله­ی گلدهی.3- قطع آب در مرحله­ی پر شدن دانه) و عامل فرعی اختلاط کود زیستی قارچ مایکوریزا و باکتری سودوموناس با بذر­ها در هنگام کاشت در چهار سطح (1- عدم مصرف میکوریزا وسودوموناس. 2- کاربرد 60 گرم در هکتار مایکوریزا. 3- کاربرد 100 گرم در هکتار باکتری سودوموناس. 4- کاربرد توام مایکوریزاو سودوموناس) بود. نتایج نشان داد اثرات متقابل قطع آبیاری و کاربرد مایکوریزا و سودوموناس بر تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح پنج و یک درصد معنی­دار بود. بالا­ترین میزان عملکرد دانه (3/7965 کیلو­گرم درهکتار)، عملکرد بیولوژیک (3/20468 کیلو­گرم درهکتار) و شاخص برداشت (1/39 درصد) از تیمار مصرف توام مایکوریزا و سودوموناس و آبیاری معمول به­دست آمد که با تیمار­های آبیاری معمول و مصرف مایکوریزا و آبیاری معمول و مصرف سودوموناس اختلاف معنی­داری نداشت و کم­ترین میزان این صفات را تنش در مرحله گلدهی و عدم مصرف مایکوریزا و سودوموناس به خود تخصیص داد که با تیمار قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه اختلاف معنی­داری نداشت. بیش­ترین میزان پرولین برگ به مقدار 036/1 میکرو­گرم بر گرم در تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی و کاربرد توام مایکوریزا و سودوموناس به­دست آمد. لازم به ذکر است در تیمار آبیاری معمول و کاربرد توام مایکوریزا و سودوموناس کم­ترین میزان کاتالاز، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین و مالون دی آلدئید حاصل گردید. در این بررسی با مصرف توام مایکوریزا و سودوموناس در شرایط قطع آبیاری بر رشد زایشی و با توجه به نقش فسفر در مرحله زایشی، گیاه توانست تا تحمل خود را از طریق افزایش متابولیت­های سازگار بالا ببرد

کلیدواژه‌ها

تنش خشکی؛ ذرت؛ کود زیستی؛ عملکرد؛ شاخص برداشت

مراجع