پتانسیل تولید بتاکاروتن از دونالیلا سالینا دریاچه شاهی تحت استرس‌های شوری

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 18، شهریور 1390، صفحه 55-63   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
کاروتنوئیدها به‌طور وسیع برای کاربرد دارویی، غذایی، ماده افزودنی و مواد آرایشی به‌عنوان رنگ‌ها و مواد ضداکسیدانی و ضدسرطانی استفاده می‌شوند. دونالیلا نیز به‌عنوان یک منبع طبیعی در تجمع مقدار زیاد کاروتنوئیدها مطرح می‌باشد. در این مطالعه اثر غلظت‌های نمک 5، 10، 15، 20، 25،30، 35 و 40 درصد روی تولید بتاکاروتن در میکروجلبک دونالیلا بررسی شده است. دونالیلا از دریاچه شاهی واقع در جنوب تهران جداسازی و خالص‌سازی گردید. جهت کشت انبوه، از محیط کشت جانسون تغییر یافته استفاده شد. ارلن‌های حاوی محیط کشت در شرایط مطلوب کشت داده شدند. جهت بررسی مقدار بتاکاروتن عصاره‌های به‌دست آمده از تیمارها با HPLC آنالیز گردید. نتایج حاصل از آنالیز نمونه‌های جلبکی با شوری‌های مختلف (0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درصد) در محیط کشت آنها بر میزان تولید بتاکاروتن اختلاف معنی‌داری (0001/0) را نشان داد. بالاترین میزان تولید بتاکاروتن معادل 33/0 میکروگرم در لیتر در شوری 25 درصد به­دست آمد. نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت‌های مختلف نمک در محیط کشت تا میزان شوری 25 درصد، مقدار بتاکاروتن افزایش و سپس کاهش می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: بتاکاروتن؛ دونالیلا سالینا؛ شوری؛ HPLC

مراجع