اثر شوری‌های مختلف آب بر روی رشد و بازماندگی ماهی سیچلاید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum)

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 18، تابستان 1390، صفحه 99-105  

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
این تحقیق در مرکز مطالعات و تحقیقات ماهیان زینتی جهاد دانشگاهی واحد مازندران به مدت 90 روز انجام شد. آزمایش­ها در آکواریوم­هایی با حجم 32 لیتر که در هر کدام تعداد 75 عدد بچه‌ماهی گورخری قرار داده شده بود، انجام شد.. ماهیان در 4 تیمار شامل آب شیرین، آب شور با غلظت قسمت در هزار8، قسمت در هزار10و قسمت در هزار12، با سه تکرار و در مجموع 12 آکواریوم آزمایشی به‌صورت کاملاً تصادفی تقسیم‌بندی شدند. نتایج نشان داد که در کل دوره آزمایش، شوری‌های مختلف تأثیری بر میزان تلفات نداشته و همچنین با توجه به آزمون LSD با سطح اطمینان 95 درصد مشخص شد که بین تیمار شاهد با دیگر تیمارها و همچنین بین تیمار قسمت در هزار 8 با تیمارهای قسمت در هزار 10و قسمت در هزار12 و همچنین بین تیمار قسمت در هزار10 و قسمت در هزار12 از نظر ضریب تبدیل غذایی (FCR) اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید (05/0p < /em><). نتایج حاصله نشان داد که حداقل درصد افزایش  مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار 12، 80/5 و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری  قسمت در هزار 8 با میانگین 74/7 گرم و حداقل نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار شاهد و قسمت در هزار 10 با مقدار 002/0 و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار 8 وقسمت در هزار12 با مقدار 003/0 بوده است. حداقل میانگین ضریب تبدیل غذایی بچه‌ماهیان مربوط به تیمار با شوری 8 قسمت در هزار با مقدار 17/1 و حداکثر آن مربوط به تیمار قسمت در هزار10 با میانگین 88/1 بود. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می‌رسد، شوری 8 قسمت در هزار مطلوب در این مقطع از زندگی بچه‌ماهیان زینتی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: رشد؛ سیچلاید گورخری؛ شوری؛ ضریب بازماندگی

مراجع