تأثیر دما بر سرعت رشد و بازماندگی در بچه‌کپورماهیان (کاتلا ((Catla catla، روهو (Labeo rohita) و مریگال (Cirrhinus reba)) نورس هندی در شرایط استخرهای پرورشی در استان خوزستان

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 5، شماره 4 - شماره پیاپی 20، اسفند 1390، صفحه 56-66   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
دما یک پارامتر تأثیرگذار بر رشد ماهی در شرایط طبیعی می‌باشد. به‌منظور بررسی دمای آب بر میزان رشد و درصد بازماندگی بچه‌کپورماهیان نورس هندی تعداد 10500 قطعه بچه‌ماهی نورس به 3 استخر 700 مترمربعی پژوهشکده آبزی‌پروری جنوب کشور با تراکم 3500 قطعه در هر استخر که شامل 7/46 درصد کاتلا (Catla catla)، 35 درصد روهو (Labeo rohita)و 3/18 درصد مریگال (Cirrhinus reba) بود معرفی شدند. میانگین وزن و طول کل اولیه در نمونه‌ها به‌ترتیب 01/0±3/0 گرم و 75/0±6/23 میلی‌متر در روهو، 01/0±1/0 گرم و 35/0±26/33 میلی‌متر در کاتلا و 01/0±16/0 گرم و 96/0±8/34 میلی‌متر در مریگال بود. نمونه‌ها به‌طور ماهانه بیومتری شدند و تلفات و دما به‌طور روزانه ثبت شد. غذا به‌صورت کنسانتره به ماهیان داده شد با کاهش دما از میزان تغذیه کم شده، به‌طوری‌که در ماه آذر، دی و اواسط بهمن غذادهی قطع شد. نتایج این بررسی نشان داد که که بیش‌ترین میزان رشد در بچه‌ماهیان نورس در شهریور (45/0±74/29 گرم)، مهر (77/0±74/23 گرم) و آبان (46/0±12/20 گرم) صورت گرفت و در ماه‌های آذر (67/0±4/15 گرم)، دی (48/0±19/10 گرم)، بهمن (78/0±21/11 گرم) و اسفند (49/0±41/19 گرم) به‌صورت تقریباً ثابت در آمد. درصد بازماندگی در محدوده دمایی 74/29-19/10 درجه سانتی‌گراد بین 71/95-6/80 درصد در 3 استخر مشاهده شد. در دمای حداقل 7 درجه در دی و بهمن و حداکثر 33 درجه در شهریور تلفاتی مشاهده نشد. بیش‌ترین میزان رشد در بچه‌ماهیان روهو مشاهده گردید. میزان رشد ماهیان مریگال و کاتلا در مراحل بعدی بودند که دلیل اصلی را می‌توان در تراکم کاتلا دانست. با توجه به درصد بازماندگی این بچه‌ماهیان در دامنه متغیر دمایی می‌توان نتیجه گرفت که این ماهیان توان سازگاری و پرورش در شرایط اقلیمی استان خوزستان را دارا می‌باشند.
 

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: کپورماهیان نورس هندی؛ دما؛ رشد؛ بازماندگی؛ استان خوزستان

مراجع