مطالعه تطبیقی قانون مدنی و قانون تجارت الکترونیک با آنسیترال و بیان تناقضها

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 12، دوره 11، شماره 45 - شماره پیاپی 2، اسفند 1399، صفحه 265-284   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

اکبر زمانی[1]- محمود عرفانی[2]*
تاریخ دریافت: 26/03/1399-  تاریخ پذیرش: 10/04/1399
 
چکیده:
پیشرفت روز افزون تکنولوژی، تجارت را با شیوه جدیدی از قراردادها همگام نموده که آنها را قراردادهای الکترونیکی می‌نامند، کاربرد قراردادهای الکترونیکی به نحوی گسترش یافته که در قریب به اکثریت قراردادها، استفاده از روش‌های الکترونیکی، جایگزین قراردادهای سنتی گردیده است. سرعت، سهولت و اطمینان از ویژگی‌ های بارز معاملات و مراودات اینترنتی می باشد. در کشور ایران نیز که از سایر جوامع عقب نمانده، استقبال از استفاده از این گونه معاملات به شدتی است که در قراردادهای؛ تهران من، اسنپ و سایر سایت های اینترنتی موجود که حتی برای خرید جزئی ترین وسایل نیز از طریق قراردادهای الکترونیکی استفاده می‌شود.جدای از تمام تناقض های موجود در قانون تجارت الکترونیکی در موارد تفسیر و اختلاف به خصیصه بین المللی ضرورت توسعه هماهنگی بین کشورها برای حسن نیت و رعایت قواعد و حقوق مصرف‌کننده ارجاع نموده که این موارد در قواعد حقوقی ایران چندان جایگاهی ندارد.



[1]- دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی،دبی، امارات متحده عربی
[e-mail]


[2] - استاد تمام بازنشسته حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه تهران، تهران، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail]

کلیدواژه‌ها

قانون مدنی؛ قانون تجارت الکترونیک؛ اختتام قرارداد؛ انحلال قرارداد

مراجع