پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 9,997 |
| تعداد مقالات | 83,560 |
| تعداد مشاهده مقاله | 77,801,347 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,965 |
مقایسه اثر افزودن مکمل پروبیوتیک پروتکسین و پری‌بیوتیک ایمونوژن در جیره غذایی شاه‌میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus, Eschscholtz, 1823) بر شاخص‌های رشد و بازماندگی | ||
| نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری | ||
| دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 22، شهریور 1391، صفحه 46-52 اصل مقاله (328.87 K) | ||
| نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
| چکیده | ||
| چکیده یک آزمایش تغذیه‌ای به‌مدت 8 هفته برای تعیین اثر پروبیوتیک و پری‌بیوتیک و حدود سطح مطلوب آن در جیره غذایی شاه‌میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) انجام شد. این آزمایش با 2 تیمار حاوی یک نوع پروبیوتیک تجاری تحت عنوان پروتکسین در سطح‌های 1 و 3 گرم درکیلوگرم غذا و 2 تیمار پری‌بیوتیکی با نام تجاری ایمونوژن در سطح‌های 2 و 4 گرم در کیلوگرم غذا و یک تیمار شاهد بدون پروبیوتیک و پری‌بیوتیک در 3 تکرار برای هر یک با انرژی 4500 کالری بر گرم و با 40 درصد پروتئین و 7 درصد چربی، فرموله و تنظیم شد. 120 عدد شاه‌میگو با میانگین وزنی 74/0±05/23 گرم انتخاب و به‌طور تصادفی در 15 وان 100 لیتری که با 70 لیتر آب چاه پر شده بودند و روزانه 30 درصد آن تعویض می‌شد، توزیع گردیدند. شاه‌میگوها روزانه با 3 درصد زیست‌توده طی یک وعده در ساعت 17 به‌مدت 60 روز با پلت‌های غذایی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که با افزودن پروبیوتیک و پری‌بیوتیک در جیره‌های آزمایشی، درصد افزایش وزن، میانگین رشد روزانه، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین بهبود یافت به‌طوری‌که بین تیمار 3 گرم در کیلوگرم پروبیوتیک در غذا در تمامی شاخص‌های رشدی و تغذیه‌ای، با گروه شاهد اختلاف معنی‌دار آماری وجود دارد (05/0p < ). همچنین شاخص‌های رشد در تیمار پری‌بیوتیک 2 گرم در کیلوگرم غذا نیز نسبت به گروه شاهد بهبود داشتند ولی اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد. بررسی‌های آماری بیانگر نبود اختلاف معنی‌دار در شاخص ضریب چاقی و درصد بازماندگی شاه‌میگوها بین تیمارها می‌باشد (05/0P>). به‌طورکلی نتایج بیانگر آن بود که پروبیوتیک پروتکسین و پری‌بیوتیک ایمونوژن، توانایی تأثیرگذاری بالایی بر شاخص‌ها رشدی شاه‌میگوی آب شیرین داشته و در بین سطوح مختلف به‌کار برده شده بهترین مقدار مؤثر بر شاخص‌ها رشدی در تیمارهای پروبیوتیکی، سطح 3 گرم در کیلوگرم و در تیمارهای پری‌بیوتیکی سطح 2 گرم پری‌بیوتیک به‌ازای هر کیلوگرم غذای کنسانتره می‌باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: Astacus leptodactylus؛ پری‌بیوتیک؛ ایمونوژن؛ پروبیوتیک؛ پروتکسین؛ تغذیه؛ رشد | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 20 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 63 |
||