بررسی دلالت معنایی نام‌های مستعار در آثار طنز محمّد خرّمشاهی با تکیه بر دیوان خرّم و مجلّه‌ی توفیق

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 دی 1399  

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

علی‌اکبر قندهاری¹؛ کبری نودهی ²؛ طواق گلدی گلشاهی³

¹گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

²دکترا و استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

³استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

چکیده

محمّد خرّمشاهی از شاعران و نویسندگان معاصر و یکی از مستعارگویان عرصه‌ی طنز است که در طول نود سال فعّالیّت، با بیش از نود نام مستعار در این حوزه قلم‌فرسائی نموده تا جایی که وی را به یکی از رکوردداران اسم مستعار در فضای مطبوعاتی ایران بدل کرده است؛ امّا با این همه فعّالیّت، از دید پژوهشگران هم مغفول مانده است. نگارنده‌ در این مقاله تلاش نموده علاوه بر معرّفی و شناساندن این شخصیّت، رابطه‌ و محتوای اسامی مستعار را با محتوا و مضامین اشعار و مطالب طنز وی بررسی کند. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که به طور نسبی بین اشعار و مطالب طنز خرّمشاهی با اسامی مستعار انتخابی، ارتباطی معنادار وجود دارد. وی مناجات‌نامه‌های طنز را با نام «جوجه اسداله خوانساری» به اقتباس از نام «خواجه عبداله انصاری» و اشعار و مطالب زنانه را با اسم مستعار «منیژه»، «فاطمه ارّه» و ... و اشعار پندگونه را با امضای مستعار «مرشد» و مطالب و اشعار مرتبط با فقر را با اسم مستعار «درویش» سروده است.

کلیدواژه‌ها

اسم مستعار؛ دیوان خرّم؛ طنز معاصر؛ محمّد خرّمشاهی؛ مجلّه‌ی توفیق

مراجع