تحلیل جغرافیایی مراکز اقامتی (با تاکید بر هتل‌ها) و نقش آن در توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر بهشهر)

علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)

مقاله 1، دوره 14، شماره 29، پاییز و زمستان 1397، صفحه 1-9  

نویسندگان

وحید ریاحی¹؛ محمد روشنعلی ²؛ ابراهیم زاهدی کلاکی³

¹دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران

²دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

³دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، نور

چکیده

مراکز اقامتی یکی از ارکان مهم و اساسی گردشگری محسوب می­شوند که کمیت و کیفیت آنها در توسعه گردشگری یک مکان نقش زیادی دارد. شهر بهشهر به دلیل بهره­مندی از جاذبه­های متنوع فرهنگی، تاریخی و طبیعی از موقعیت ممتازی از نظر جاذبه­های گردشگری در سطح جهانی برخوردار است، اما متناسب با قابلیت­های موجود نتواسته است از گردشگری بهره ببرد. با توجه به اهمیت موضوع در این تحقیق به بررسی و تحلیل کیفی و مکانی مراکز اقامتی در شهر بهشهر پرداخته شده است. نوع تحقیق، کاربردی است و روش بررسی آن توصیفی-تحلیلی می­باشد. جامعه آماری، گردشگران خارجی و داخلی که در تیر و مرداد ماه 1396 در مراکز اقامتی شهر بهشهر اقامت کرده­اند، مورد بررسی قرار گرفتند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه و 384 نفر تعیین شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد و سپس این داده­ها به نرم افزار SPSS انتقال و با استفاده از آزمون کای اسکوئر مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می­دهد بهبود کیفیت امکانات و خدمات مراکز اقامتی باعث جذب و توسعه گردشگری در شهر بهشهر می­شود و بین کیفیت امکانات و خدمات مراکز اقامتی و میزان رضایت­مندی گردشگران رابطه معناداری وجود دارد و همچنین مراکز اقامتی با توجه به نقش و کارکرد تفریحی بهشهر از توزیع مناسبی برخوردارند.

کلیدواژه‌ها

مراکز اقامتی؛ هتل؛ توسعه گردشگری؛ شهر بهشهر