تغییرات در جوانه زنی، قدرت بذر و فعالیت سیستم آنتی اکسیدانتی در بذرهای پنبه در طی زوال

فیزیولوژی محیطی گیاهی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 بهمن 1399  

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

فرشید قادری‌فر ¹؛ امید سنچولی²؛ حمیدرضا صادقی پور³

¹دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

²دانشگاه گرگان

³دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان

چکیده

بذرها در طی انبارداری زوال یافته و پیر می شوند به طوری که سرعت این فرآیند به دما و رطوبت بذر در طی انبارداری بستگی دارد. این آزمایش به منظور مطالعه فعالیت سیستم آنتی اکسیدانتی در بذرهای پنبه در طی زوال صورت گرفت. برای ایجاد سطوح مختلف زوال از آزمون تسریع پیری استفاده شد. بذرهای پنبه به مدت 0، 48، 96، 144 و192 ساعت در دمای 43 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 100 درصد قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش دوره زوال هدایت الکتریکی غشاء، پراکسیداسیون لیپید و پراکسید هیدروژن افزایش یافت. بنابراین علت افزایش پراکسیداسیون لیپید را می توان به افزایش گونه‌های اکسیژن فعال نسبت داد. افزایش پراکسید هیدروژن همراه با کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز و افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز و مقدار اسید آسکوربیک بود که نشاندهنده تاثیر کاهنده دوره زوال بر فعالیت آنزیم کاتالاز نسبت به آنزیم پراکسیداز و اسید آسکوربیک بود. همچنین با افزایش دوره زوال قابلیت حیات و قدرت بذر کاهش یافت. علت کاهش قابلیت حیات و قدرت بذر پنبه در طی زوال را می‌توان به کاهش کارایی سیستم آنتی اکسیدانتی به ویژه فعالیت آنزیم کاتالاز در حفاظت بذرها در مقابل گونه های اکسیژن فعال دانست. به طور کلی نتایج این تحقیق بیانگر این مطلب است که یکی از دلایل اصلی زوال بذر در بذرهای پنبه، تتنش اکسیداتیو ناشی از تجمع گونه‌های اکسیژن فعال و کاهش کارایی سیستم آنتی اکسیدانتی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

انبارداری بذر؛ پیری؛ قدرت بذر؛ تنش اکسیداتیو؛ گونه های اکسیژن فعال

مراجع