تأثیر میکوریزا و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و شاخص‌های فیزیولوژیک ذرت (Zea mays)

فیزیولوژی محیطی گیاهی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 بهمن 1399  

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

پوریا مظلوم ¹؛ محسن پیمان یونس پور¹؛ مرتضی سام دلیری¹؛ امیر عباس موسوی میرکلائی²؛ مرتضی مبلغی¹

¹گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.

²گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، ایران.

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر همزیستی میکوریزایی و محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید بر عملکرد و رنگریزهای فتوسنتزی ذرت آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های 1397-1398 طی دو سال زراعی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا گونه‌های (G. mosseae)، (G. geosporum) و (G. intraradices) در دو سطح (عدم مصرف و مصرف میکوریزا) و اسید سالیسیلیک در دو سطح (عدم مصرف و مصرف یک میلی مولار اسید سالیسیلیک) بود. نتایج نشان داد که اثرات دوگانه میکوریزا ×سال و میکوریزا × اسید سالیسیلیک بر تمام صفات مورد بررسی تأثیر مثبت و معنی‌داری داشت. بیشترین ارتفاع بوته در تیمار قارچ G. intraradices و در شرایط محلول‌پاشی با اسید سالیسیلیک به‌دست آمد. همچنین صفات وزن هزار دانه، عملکرد دانه، فسفر، پتاسیم و نیتروژن دانه و کلروفیل a و b در تیمار قارچ G. mosseae در شرایط محلول‌پاشی با اسید سالیسیلیک نتیجه بهتری نسبت به دیگر تیمارها مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که مصرف میکوریزا به همراه محلول‌پاشی با اسید سالیسیلیک باعث افزایش رشد رویشی و زایشی می‌شود. این افزایش به دلیل افزایش فتوسنتز و در نتیجه افزایش مواد فتوسنتزی بیشتری است که در جهت توسعه‌ی اندام‌های زایشی اختصاص داده شده است، که در نهایت موجب بهبود عملکرد ذرت می‌شود.

کلیدواژه‌ها

سالیسیلیک اسید؛ عملکرد دانه؛ کلروفیلa؛ محلول‌پاشی؛ همزیستی میکوریزایی

مراجع