بررسی ژنتیکی جمعیت‌های ماهی کیلکای معمولی (Clupeonella cultriventris) سواحل حوضه‌جنوبی دریای‌خزر (بندرانزلی) گیلان با استفاده از روش مولکولی میکروستلایت

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 26، شهریور 1392، صفحه 69-76   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
            بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت ماهی کیلکای معمولی در جنوب دریای خزر (استان گیلان) انجام شد. در کل،60 نمونه از منطقه انزلی در دو فصل بهار و تابستان، جمع­آوری شدند. از 15 جفت پرایمر میکروستلایت طراحی شده برای ماهی کیلکای آمریکایی (Alosa sapidissima)، ماهی هرینگ اقیانوس آرام (Clupea pallasi)، ماهی هرینگ اقیانوس اطلس (Clupea harengus) و ماهی ساردین (Sardina pilchardus)، در بررسی DNA ژنومی استخراج شده از باله دمی ماهی کیلکای معمولی استفاده گردید. فراوانی اللی، شاخص R_ST، F_STبراساس تست AMOVA، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و قابل انتظار، تعادل هاردی- واینبرگ، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی آنها با استفاده از نرم افزار uvitec و GenAlex انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که از 15 جفت پرایمر مورد استفاده پنج جفت (Cpa6، Cpa8، Cpa104، Cpa125 و AcaC051) آنها چندشکلی (پلی­مورف) نشان دادند و از آنها برای تعیین تمایز ژنتیکی ماهیان بالغ کیلکای معمولی استفاده شد. میانگین اللی آنها در لوکوس­ها 4/14 (دامنه آن 5 تا 21 لوکوس) بود. در هر دو فصل  بهار و تابستان، الل­های اختصاصی در تمامی لوکوس­ها مشاهده شدند. میانگین هتروزایگوسیتی قابل انتظار و مشاهده شده به­ترتیب 888/0 و153/0 محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی واینبرگ (H-W) تمامی لوکوس­ها به­طور معنی­داری خارج از تعادل هاردی-واینبرگ بودند. براساس تست AMOVA میزان R_ST بین آن دو 113/0 (96/1=Nm) و معنی­دار بود (01/0p≤). میزان فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها 344/0 بدست آمد که نشان­دهنده تمایز ژنتیکی بین جمعیت­های مورد مطالعه است. این بررسی، مطالعات اولیه مبنی بر وجود جمعیت‌های متمایز ژنتیکی ماهی کیلکای معمولی در فصل­های مختلف دریای خزر (استان گیلان)را نشان می­دهد.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: ماهی کیلکای معمولی؛ ژنتیک جمعیت؛ بخش جنوبی دریای خزر؛ میکروستلایت

مراجع