امکان‌سنجی استفاده از Ulva lactuca جهت پالایش خروجی استخرهای تکثیر و پرورش میگو

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

دوره 7، شماره 3 - شماره پیاپی 27، آذر 1392، صفحه 62-65   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
یکی از راهکارهای اجرایی جهت کاهش ورود عناصر مضر ناشی از پساب مزارع پرورشی به دریا استفاده از شاخص­های زیستی همچون کاشت گونه­های جلبک در کانال خروجی مزارع پرورش می­باشد. در این تحقیق، کاهو دریایی U. lactuca در محل خروجی استخرهای پرورش میگوی منطقه دلوار در استان بوشهر کشت و مورد پایش قرار گرفت. به­منظور بررسی تغییرات، از آب ورودی استخر، پساب خروجی و نمونه­های جلبک در ابتدا و انتهای دوره، نمونه­برداری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمایشات اندازه­گیری سدیم، پتاسیم، سختی کل، سختی کلسیم، هدایت‌الکتریکی، نیترات، فسفات و شوری بر روی آب ورودی، پساب خروجی و نمونه­های جلبک در محیط طبیعی و کشت شده در خروجی استخرهای پرورش میگو نشان داد که گونه مورد مطالعه پاسخ مناسبی به استقرار در محیط جدید داده و با توجه به افزایش میزان سدیم، پتاسیم و نیترات در نمونه­های کشت شده در خروجی استخرهای پرورش میگو نسبت به نمونه­های بررسی شده در رویشگاه طبیعی و نیز حفظ میزان جذب سایر مواد و عناصر به­نظر می­رسد که جذب عناصر مذکور از پساب خروجی استخر می­تواند باعث کاهش محتوی پساب از این عناصر شود. نتایج آنالیز آماری ویژگی­های نمونه­های جلبک کاشته شده در خروجی استخرها نشان داد که تفاوت معنی­داری در مقایسه با رویشگاه طبیعی آن وجود ندارد. با توجه به اینکه گونه­های گیاهی پس از جدا شدن از رویشگاه طبیعی و کاشت در رویشگاه جدید معمولاً دچار استرس شده و با کاهش رشد مواجه می­شوند و دوره طولانی­تری نیاز دارند تا با محیط جدید سازگار شده و به رشد طبیعی ادامه دهند، می­توان نتیجه گرفت که این گونه در دوره­های زمانی طولانی­تر می­تواند رشد بیشتری داشته باشد. هر چند همین میزان جذب این امکان را میسر می­سازد که بتوان از این گونه برای جذب عناصر موجود در پساب استخرهای پرورش میگو استفاده کرد تا پساب استخرها با میزان آلودگی کمتری وارد دریا شود که می­تواند منجر به کاهش آلودگی خلیج فارس شود.   

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: استخر پرورش میگو؛ پالایش؛ پساب؛ کاهو دریایی

مراجع