واکاوی مفاهیم علمی و اعداد در رباعیات خیام، و ارتباط آن با چارچوب فکری او

فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

دوره 16، شماره 22، تیر 1399، صفحه 55-65   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

اشکان گرشاسبی^*

دانش آموخته کارشناسی ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

حکیم عمر خیام نیشابوری به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان و رباعی سرایان قرن پنجم هجری، اگرچه به واسطه رباعیاتش شناخته شده است، اما بر بسیاری از علوم زمان خود تسلط داشت. رباعیات خیام به شیوه‌ای ساده و قابل درک برای همگان سروده شده است، اما واژگان و اصطلاحاتی در آن مشاهده می‌شود که باوجود سادگی، گاهی دربردارنده مفاهیم علمی و تخصصی هستند. با بررسی این مفاهیم، از سویی می‌توان گوشه‌ای از اندیشه‌ها و جهان‌بینی این دانشمند برجسته را بازشناخت، و از سوی دیگر گواهیست بر نادرستی فرضیه‌ای که خیام دانشمند و خیام رباعی‌سرا را دو شخصیت مستقل در نظر می‌گیرد. در این مقاله که بر مبنای اطلاعات کتابخانه‌ای انجام گرفته است، ابتدا نظرات و گزارش‌های محققین و مورخین درباره ویژگی‌های شخصیتی خیام، و انگیزه‌های احتمالی سرایش رباعیات توسط وی بیان می‌شود، و سپس به واکاوی واژگان و مفاهیم علمی به کار رفته در رباعیات او، و هدف و کارکردهای آنها پرداخته شده است. بررسی این واژه‌ها که شامل نام افلاک و باورهای گذشتگان درمورد تأثیرات آنها، ویژگی‌های عناصر اربعه، اعداد، و مفاهیم علمی و فلسفی دیگر است، در شناخت چارچوب فکری و نگاه ژرف خیام به جهان یاری‌رسان خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

رباعیات خیام؛ نجوم؛ تاریخ علم؛ ریاضیات؛ جهان‌بینی خیام