دریغ یاد (نوستالوژی )در شعر 4 شاعر معاصر تاجیک

فصل نامه علمی تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 اسفند 1399  

نویسندگان

فروغ نفیسی؛ حسین اسماعیلی ؛ رقیه ابراهیمی زاد

گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران.

چکیده

مردم تاجیکستان بعد ازسال ها جدایی، از سرزمین کهن ومهد شاعران ودانشمندان بزرگ زبان فارسی در خراسان بزرگ، با باز یافتن استقلال، باردیگرفرصت برگشتن به هویت اصلی خود را می یابند ودرصدد سروسامان دادن به فرهنگ وادبیات فارسی ، این میراث گرانبهای نیاکان ما ، برمی آیند و به آرزوی دیرین خود جامه عمل می پوشانند، با بررسی آثاری که شاعران این دیار، بعد از استقلال سروده اند، متوجه می شویم که اغلب این سرایندگان ، با یادآوردن گذشته ی ارزشمند خویش در روزگار خراسان بزرگ وبرای آن چه که در این مدّت جدایی از دست داده اند ، حسرت می خورند وگله وشکایت از سرنوشت خویش دارند. به طوری که در آثار اخیرتعداد زیادی از شاعران تاجیکستان ، دریغ یاد (نوستالوژی )وحسرت برای گذشتۀ فرهنگ و زندگی اجتماعی گذشته آنان به خوبی آشکار است . .در این مقاله با (روش توصیفی – تحلیلی ) بررسی اشعاری از صدرالدین عینی ، بازار صابر ، گلرخسار صفی آوا ولایق شیرعلی از زاویه ی دریغ یاد می پردازیم.تا به عمق اندوهان علاقه مندی این شاعران مبارز ووطن پرست به فرهنگ وادبیات فارسی سرزمین مادری پی ببریم

کلیدواژه‌ها

دریغ یاد؛ تاجیکستان؛ صدرالدین عینی؛ بازار صابر؛ گلرخسار صفی آوا؛ لایق شیرعلی

مراجع