سنتز سبز نانوذرات نقره حاصل از عصاره آبی زنیان (Trachyspermum ammi L.) و ارزیابی خواص آنتی اکسیدانی آن

نوآوری در علوم و فناوری غذایی

دوره 13، شماره 3 - شماره پیاپی 49، مهر 1400، صفحه 25-13   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jfst.2021.680648

نویسندگان

سید هاشم اخلاقی فیض اباد^{* 1}؛ محمد مهرشاد¹؛ حمید شهیدی مقدم²؛ سید ابوالفضل موسوی³

¹گروه شیمی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران

²دانش آموخته کارشناسی ارشد شیمی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران

³دانش آموخته کارشناسی شیمی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.

چکیده

گیاه دارویی زنیان متعلق به خانواده چتریان است. عصاره بذر زنیان در داروهای ضد سرفه و مشتقات اپوکسی به کار می‌رود. در هند و افغانستان به عنوان طعم دهنده در غذاهای آماده و انواع نان به کار می‌رود. با توجه به مقاومت روز افزون باکتری‌ها نسبت به آنتی بیوتیک‌های مشتق از میکروارگانیسم‌ها، دستیابی به عوامل ضد میکروبی جدید و موثر امری ضروری و اجتناب ناپذیراست. محققان بر اهمیت استفاده از پتانسیل درمانی گیاهان دارویی در این زمینه تاکید کرده‌اند و معتقدند یکی از گونه‌های دارویی که می‌تواند به عنوان عامل ضد باکتری به کار رود، گیاه زنیان است.
در این تحقیق ابتدا عصاره آبی زنیان تهیه شده و از این عصاره برای کاهش یون نقره به نانوذرات نقره استفاده شد. نانوذرات حاصله از این روش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنج مادون قرمز، اسپکتروسکوپی فرابنفش- مرئی و آنالیز اندازه ذرات مشخصه یابی شدند. آنالیز اندازه ذرات، میانگین 40 نانومتر را برای نانوذرات سنتزی نشان داد. به علاوه، خواص آنتی اکسیدانی عصاره آبی و نیز محلول محتوی نانوذرات نقره با استفاده از روش DPPH اندازه‌گیری شد. در ادامه میزان فنول کل عصاره مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

زنیان؛ سنتز سبز؛ نانوذرات نقره؛ میکروسکوپ الکترونی؛ فعالیت آنتی اکسیدانی

مراجع

1. انصاری، ش. و پازوکی، م. 1390. نانوذرات نقره و خاصیت ضدمیکروبی آن، ماهنامه فناوری نانو، سال دهم، 41-33.
2. تجردی، ا. و کیازاده، ع . ١٣٨٦. مقایسه روش­های تولید نانوذرات نقره، ماهنامه فناوری نانو، سال ششم، صفحه ٢22-٢17.
3. زرگری، ع. 1376. گیاهان دارویی. انتشارات دانشگاه تهران.
4. عماد، م. 1378. شناسایی گیاهان دارویی، صنعتی، مرتعی و جنگلی و موارد مصرف آنها، انتشارات توسعه روستایی، تهران..

5.Ames, B. N., Shigenaga, M., Hagen, T. M. 1993. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 90: 22.

6.An, J., Zhang, M., Wang, S., Tang, J. 2008. Food Science and Technology, 41(6): 1100.

7.Mozaffarian, V. 2013. Identification of medicinal and aromatic plants of Iran. Farhang

 

Moaser Publications. Tehran, Iran. Pp 1201-1202.

8.Ramtek, C., Chakrabarti Bijayasarangi T. 2013. Journal of Chemistry, 2013: 1.

9.Shahidi, F. 2000. Mol. Nutr. Food Res. 44: 63.

10.Shun, Y. M., Wen Y. H., Yong C. Y., Jian G. S. 2003. Chinese Chemical Letters, 14: 810.

11.Singleton, V. L., Orthofer, R., Lamuela-Raventós, R. M. 1999. Analysis of total phenols and other oxidation substrates and antioxidants by means of folin–ciocalteu reagent, Method Enzymol, 299: 152.

12.Suman, T. Y., Radhika Rajasree, S. R., Ramkumar, R., Rajthilak, C., Perumal, P. 2014.  Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy, 118: 11.