بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی فردی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان با رویکرد جیگ ساو

فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

مقاله 4، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 44، اسفند 1399، صفحه 55-68   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی خالق خواه¹؛ نسرین عروجی²؛ حبیبه نجفی^{* 3}

¹دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

²کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

³دانش آموخته دکتری گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

 هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی فردی دانش‌آموزان با رویکرد جیگ ساو بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی به صورت دو گروه کنترل و گواه (پیش آزمون- پس آزمون) می باشد. جامعه‌ آماری شامل کلیه‌ دانش آموزان پایه‌ دهم متوسطه روستای عنبران در سال تحصیلی 1395 با حجم 547 نفر بود که حجم نمونه به وسیله جدول کرجسی –  مورگان به تعدا 62 نفر برآورد شد که  از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و خودکارآمدی فردی شرر (2003) می باشد. داده ها به کمک نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج یافته ها نشان داد که بین انگیزش تحصیلی (05/0>p  ; 371/950F=) و خود کارآمدی فردی (05/0>p  ; 436/1374F=) دانش آموزان در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. روش یادگیری مشارکتی بر افزایش انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی فردی دانش آموزان مؤثر است.

کلیدواژه‌ها

انگیزش تحصیلی؛ خودکارآمدی فردی؛ یادگیری مشارکتی؛ جیگ ساو

مراجع