اثر بازی‌های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو بر تاب‌آوری کودکان کم‌توجه و بیش‌فعال

فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 41، خرداد 1399

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

معصومه بذول نژاد^{* 1}؛ آرزو عبدالهی²؛ سمیرا وکیلی³؛ لیلا کاشانی وحید³

¹دکتری روان‌شناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران

²کارشناس ارشد روان شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³استادیار و عضو هیات علمی روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف شناسایی تاثیر بازی‌های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو بر تاب‌آوری کودکان کم‌توجه و بیش‌فعال انجام گرفت. روش تحقیق در این پژوهش شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه آموزشی و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کودکان 7 تا 9 سال می‌باشند که در سال تحصیلی 98 –1397 در مرکز توان‌بخشی جلایی‌پور شهر تهران بودند. بدین منظور، تعداد 30 نفر از کودکان، به شیوه نمونه‌گیری هدفمند و به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار داده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب‌آوری کودکان (مرل، 2008) بود. گروه آزمایش در 16 جلسة 60 دقیقه‌ای تحت آموزش بازی‌های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازی‌های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو تاثیر معناداری بر تاب‌آوری و خرده‌مقیاس‌های (خودتنظیمی، توانمندی اجتماعی و مسئولیت‌پذیری) کودکان کم‌توجه و بیش‌فعال داشت (01/0p <). اما این تاثیر بر خرده‌مقیاس (همدلی) معنادار نبود (01/0P>). بر اساس یافته‌های به دست آمده می‌توان نتیجه‌گیری نمود که آموزش بازی‌های ساختاریافته خانواده محور با استفاده از لگو موجب بهبود تاب‌آوری در کودکان کم‌توجه و بیش‌فعال می‌شود. لذا نهادهای خانواده و آموزشی و مراکز خدمات روان‌شناختی و مشاوره می‌توانند برای بهبود تاب‌آوری کودکان کم‌توجه و بیش‌فعال از این روش بهره‌مند شوند.

کلیدواژه‌ها

بازی های ساختار یافته؛ لگو؛ تاب آوری؛ تکانشگری؛ کم توجه/ بیش فعالی

مراجع