ارزیابی توانمندیهای ژئوتوریستی گل فشانها بر اساس مدل پرالونگ در راستای توسعه پایدار( مطالعه موردی: گل فشان های جنوبشرق دریای خزر)

اکوسیستم های طبیعی ایران

دوره 9، شماره 4 - شماره پیاپی 34، اسفند 1397، صفحه 75-90   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

صدرالدین متولی^*

دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور

چکیده

چکیده
ژئوتوریسم نوعی گردشگری است که به حفظ یا تقویت ویژگی های جغرافیایی شامل فرهنگ، زیباشناسی، میراث زمین و غیره می پردازد. یکی از مهمترین مسائل در این خصوص،عدم شناخت جاذبه های ژئوتوریستی وبی توجهی به آنست.یکی از این جاذبه ها ،گل فشان های کرانه جنوب شرقی دریای خزر واقع در استان گلستان بنام های گل فشان نفتلیجه، قارنیاریق تپه و اینچه برون می باشنداین تحقیق با هدف معرفی ویژگیهای ژئوتوریستی این گل فشان ها صورت گرفته که خود می تواند ارزش درمانی واقتصادی داشته باشد.روش این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی ومیدانی است. به منظور ارزیابی و رتبه بندی عیارهای موجود در مکان های ژئومورفولوژیکی گل فشان ها از روش پرالونگ استفاده شده است. جهت دستیابی به این منظور نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی، نتایج حاصل از بازدیدهای میدانی و پرسشنامه به عنوان داده ها و ابزارهای اصلی پژوهش مورد توجه قرار گرفته اند. نتایج حاصل از روش پرالونگ نشان داد که هریک از گل فشان ها(گل فشان قارنیاریق و گل فشان نفتلیجه و اینچه برون) به ترتیب با عیار گردشگری 46/0، 44/0، 43/0 از جاذبه گردشگری بالایی برخوردارند واز لحاظ اولویت بندی گل فشان قارنیاریق در اولویت برای گردشگری قرار دارد. براین اساس گل فشانها توان بالایی در زمینه جذب گردشگری دارا می باشند، نبود زیر ساخت های تبلیغاتی مناسب، نبود امکانات رفاهی برای گردشگران عامل اصلی گسترش نیافتن ژئوتوریسم منطقه است.

کلمات کلیدی: ژئوتوریسم، گل فشان، روش پرالونگ، جنوبشرق دریای خزر

کلیدواژه‌ها

ژئوتوریسم؛ گل فشان؛ روش پرالونگ؛ جنوبشرق دریای خزر

مراجع