ارائه‌ی مدل ساختاری شهرت سازمانی با توجه به هوش سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد شهر رشت)

فصلنامه آمـــــوزش و بهبود منابع انسانی

مقاله 3، دوره 1، سال اول شماره اول زمستان 1399، اسفند 1399، صفحه 25-38   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

الهام محبی اطاقوری¹؛ امیر حسین محمد داودی^{* 2}

¹استان مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه مدیریت آموزشی

²استان مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی، دانشیار، گروه مدیریت آموزشی

چکیده

سابقه و هدف: پژوهش حاضر سعی دارد تا نشان دهد که از طریق بکارگیری مولفه‌های هوش سازمانی و به اشتراک‌گذاری دانش در سازمان‌ها می‌توان شهرت سازمانی را ارتقاء داد و برای سازمان ارزش خلق کرد.
مواد و روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی – تحلیلی و از نوع همبستگی می‌باشد؛ جامعۀ آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد شهرستان رشت به تعداد 243 نفر و تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان 150 تخمین زده شد. برای جمع آوری داده‌ها از سه پرسشنامۀ هوش سازمانی آلبرشت (2003)، تسهیم دانش لی (2001) و شهرت سازمانی کیم و لی (2012) و پالمن و همکاران (2009) استفاده شد؛ پایایی هر یک از پرسشنامه‌ها به ترتیب 92/0، 90/0 و 89/0 بود.
یافته‌ها: نتایج پژوهش مستخرج از داده‌های حاصل از پرسشنامه که با استفاده از نرم افزار LISREL8.8 و SPSS 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نشان داد هوش سازمانی اثر مثبت و معنی‌داری بر شهرت سازمانی و تسهیم دانش دارد؛ همچنین، تسهیم دانش دارای اثر مثبت و معنی داری بر شهرت سازمانی است؛ در نهایت، نقش میانجیگری تسهیم دانش در رابطه‌ی بین هوش سازمانی و شهرت سازمانی نیز اثبات گشت.
نتیجه‌گیری: سازمان‌ها برای ایجاد شهرت سازمانی که منجر به ارزش افزوده‌ی بیشتر برای آنها می‌شود، باید مولفه‌های هوش سازمانی را در خود تقویت نماید و کارکنان را تشویق کنند تا دانش خود را با هم به اشتراک بگذارند.

کلیدواژه‌ها

هوش سازمانی؛ تسهیم دانش؛ شهرت سازمانی

مراجع