بررسی تولید پلی‌کلرور سولفات آلومینیوم و کاربرد آن در تصفیه آب و مقایسه آن با سایر مواد منعقد کننده‌ها

کاربرد شیمی در محیط زیست

دوره 10، شماره 38، تیر 1398، صفحه 31-37   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

با توجه به اهمیت آب در زندگی و همچنین مسائل محیط زیستی، تصفیه آن از اهمیت خاصی برخوردار می­باشد. به­طورکلی در تصفیه آب و فاضلاب از روش­های مختلفی از جمله ته نشینی و فیلتراسیون و روش­های بیولوژیکی استفاده می­شود. یکی از مهم­ترین روش­های تصفیه آب و فاضلاب، منعقدسازی مواد زائد موجود در آب بوسیله منعقد کننده­ها می­باشد. عموما عمل رسوب­دهی توسط نیروی جاذبه انجام می­شود. منتها در این میان می­توان از روش­هایی(افزودن مواد منعقد­کننده) برای افزایش سرعت رسوب­دهی استفاده کرد. مواد منعقد­کننده دارای انواع مختلفی می­باشند که عبارتند از: منعقد­کننده­های غیر آلی(معدنی)، منعقد­کننده­های آلی سنتزی، منعقد کننده­های طبیعی. در این پژوهش از منعقدکننده­های معدنی همچون  پلی­کلرور آلومینیوم و پلی­کلرور سولفات آلومینیوم و کلرور آهن و سولفات آلومینیوم استفاده شده است. پلی کلرور سولفات آلومینیوم در مقایسه با دیگر تصفیه­کننده­های غیر آلی دارای ویژگی­هایی همچون میزان مصرف کم­تر، تولید لجن کم­تر، ته­نشینی سریع می­باشد. بخاطر همین در این تحقیق روش ساخت ماده مذکور بحث شده و همچنین میزان رسوب دهی منعقدکننده­های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می­دهد که با در نظر گرفتن زمان ثابت ته نشینی (90دقیقه)، میزان رسوب­دهی بر اساس افزایش غلظت مواد منعقد کننده (تا یک میزان حدی) افزایش می­یابد. همچنین در غلظت ثابت مواد منعقدکننده میزان رسوب دهی پلی­کلرور سولفات آلومینیوم بیش­تر از سایر موارد می­باشد.

کلیدواژه‌ها

تصفیه؛ منعقدسازی؛ پلی‌کلرور سولفات آلومینیوم؛ پلی کلرور آلومینیوم؛ کلرور آهن؛ سولفات آلومینیوم

مراجع