ارائه مدلی برای ارتقای سطح مسؤولیت‌پذیری اجتماعی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی (استان تهران) بر اساس اخلاق حرفه‌ای و عملکرد شغلی

مدیریت بهره‌وری

دوره 15، 2(57)تابستان، تیر 1400، صفحه 259-279   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qjopm.2021.1867488.2448

نویسندگان

زهرا نجف زاده اوجقاز¹؛ صمد کریم زاده^{* 2}؛ فتاح ناظم²

¹دانشجوی دکترای گروه مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

²دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

هدف از این تحقیق مدلی برای ارتقای سطح مسؤولیت پذیری اجتماعی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی (استان تهران) بر اساس اخلاق حرفه‌ای و عملکرد شغلی بوده است. تحقیق حاضر ازنظر هدف در گروه تحقیق‌های توسعه‌ای قرار دارد و ازنظر نوع تحقیق، ترکیبی (آمیخته اکتشافی) است. تعداد 361 نفر به‌عنوان نمونه این پژوهش از بین جامعه آماری این پژوهش شامل 5371 نفر اعضای هیأت‌علمی رسمی و پیمانی تمام‌وقت و پاره‌وقت در سطح استان تهران با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدند. برای تبیین ابعاد و شاخص‌های مسؤولیت پذیری اجتماعی اعضای هیأت‌علمی از روش دلفی استفاده شده است که در این بخش کیفی پژوهش نظرات 30 نفر از خبرگان مرتبط جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل گردید. یافته‌های پژوهش در بخش کیفی پنج مؤلفه و 25 شاخص برای ارتقای مسؤولیت پذیری اجتماعی است و در بخش کمی حاکی از رابطه معنی‌دار بین اخلاق حرفه‌ای و عملکرد شغلی با مسئولیت اجتماعی اعضای هیأت‌علمی است. نتیجه این پژوهش ارائه مدلی برای ارتقای سطح مسؤولیت پذیری اجتماعی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان به‌عنوان و میزان تأثیر دو متغیر اخلاق حرفه‌ای و عملکرد شغلی به‌عنوان متغیرهای مستقل است که روابط مدل‌سازی شده و میزان تأثیر هر یک عوامل مشخص گردیده است که نشان می‌دهد اخلاق حرفه‌ای تأثیر و نقش پررنگ‌تری نسبت به عملکرد شغلی در مدل دارد.

کلیدواژه‌ها

مسؤولیت‌پذیری اجتماعی؛ اخلاق حرفه‌ای؛ عملکرد شغلی؛ دانشگاه آزاد اسلامی

مراجع

Afiff, S., & Samuel, A. P. (2013). CSR & Performance: Any Evidence from Indonesian LQ45? Review of Integrative Business & Economics Research, 2(1), 85-101.

Aluchna, M. (2010). Corporate social responsibility of the top ten, examples taken from the Warsaw Stock Exchange. Social Responsibility Journal, 6(4), 611-626.

Arasteh, H., & Amiri, E. (2012, June). The role of universities in sustainable development education. Journal of Nasha Alam, 2(2). [In Persian]

Badavar Nahandi, Y., Baradaran Hasanzadeh, R., & Jalalifar, J. (2014). Investigating the Relationship between Social Responsibility and the Performance of the Companies Listed in Tehran Stock Exchange. Productivity Management, 8(28), 139-164. [In Persian]

Bagheri, K. (2016). A new look at Islamic education. Tehran: Borhan School Cultural Institute. [In Persian]

Carrol, A. B. (1999). CSR: Evolution of a definitional construct. Business & society, 38(3), 268-295.

Dhanesh, G. S. (2014). CSR as organization – employee relationship management strategy: A case study of socially responsible information technology companies in India. Management Communication Quarterly, 28(1), 130–143.

Farasatkhah, M. (2009). University and higher education: Global. Tehran: Ney Publication. [In Persian]

Ghelavandi, H., Kabiri, A., & Soultanzadeh, V. (2014). Social Responsibility Interface Teamwork of Urmia University Employees. Applied Sociology Journal, 25(53). [In Persian]

Jabbour, C. (2010). Greening of business schools: A systemic view. Int. J. SustainabilityHigher Educ, 11(1), 49-60.

Karima, R., Oshima, Y., & Yamamoto, K. (2006). Identification of subjects for social responsibility education at universities and the present activity at the University of Tokyo. Environmental Sciences, 13(6), 327-337.

Lukman, R., Innocent, A., & Olakunle, D. O. (2016). Corporate Social Responsibility and Entrepreneurship (CSRE): antidotes to poverty, insecurity and underdevelopment in Nigeria. Social Responsibility Journal, 11(1), 56 – 81.

Maqbool, S., & Zameer, M. N. (2018). Corporate social responsibility and financial performance: An empirical analysis of Indian banks. Future Business Journal, 4(1), 84-93. [In Persian]

Mohsenin, S., & Sfidani, M. (2014). Structural equations based on partial least squares using smart-PLS software (educational and practical). Tehran: Mehrban Nashr. [In Persian]

Mortazavi, S., Pour Azad, N., Amir Razavi M, P., & Sadeghi Moghadam, M. (2011). Investigating the moderating role of the variable of the importance of social responsibility on the relationship between social responsibility and organizational commitment; Study sample: Food industry companies in Mashhad. Social Sciences Ferdowsi Mashhad University, 2(16), 193-217. [In Persian]

Nejati, M., Shafaei, A., Salamzadeh, Y., & Daraei, M. (2011). Corporate social responsibility and universities: A study of top 10 world universities’ website. African Journal of Business Management, 5(2), 440-447. [In Persian]

Niazazari, K., Enayati, T., Behnamfar, R., & Kahroodi, Z. (2014). Relationship between Professional Ethics and Job Commitment. Iran Journal of Nursing, 27(87), 34-42. [In Persian]

Reybold, D., & Halx, L. (2008). Professional integrity in higher education development. Journal of College Student, 49(2), 110-124.

Salehi Omran, I., & & et al. . (2012). The Study of the Importance of Corporate Social Responsibility Indicators in Industrial Centers and Universities. Quarterly of Iranian Higher Education Association, 4(2). [In Persian]

Shafeei, R., & Azizi, K. (2013). Organizational Social Responsibility. Tehran: SAMT Publications . [In Persian]

Tingchi liu, M., Anthony , W. I., Guicheng, C. R., & Brock, J. (2014). The important of corporate social responsibility (CSR) performance and perceived brand quality on customer-based brand preference. Journal of services marketing , 28(3), 181- 194.

Uadiale, O. M., & Temitope Olamide, F. (2012). Corporate Social Responsibility and Financial Performance in Developing Economies: The Nigerian Experience. Journal of Economics and Sustainable Development, 3(4), 44- 54.

Ubius, U., & Alas, R. (2009). Ruth alas organizational culture types as predictors of corporate social responsibility. Engineering Economics, 61(61), 90-99.

Vahidi Elizaie , E., & Fakhari, M. (2015). The impact corporate social responsibility on the corporate financial performance of companies listed in Tehran Stock Exchange. Accounting and Auditing Research, 7(27), 82-99. [In Persian]

Vinzi, E. V., Chin, W. W., Henseler, J., & Wang, H. (2010). Handbook of partial least squares. Berlin: Springer.

Wuncharoen, C. (2013). The Relationship between Corporate Social Responsibility and Firm Performance From The Hotel Industry of Kho samui Island, Thailand. Proceeding of 3rd Global Accounting, Finanace and Economics Conference. Rydges Melbourne, Australia. Retrieved

Zare bahram abadi, M., & Doreh, I. (2011). The relationship between job attachment, responsibility and emotional analysis with job satisfaction. Counseling Culture and Psychotherapy, 1(4), 1-140. [In Persian]