واکاوی اندیشه های سیاسی مبتنی بر ایدئولوژی زدگی از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 18، دوره 12، شماره 47، شهریور 1400، صفحه 349-369   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مرتضی بدری¹؛ کمال پولادی^{* 2}؛ علی اشرف نظری³

¹دانشجوی دکتری تخصصی علوم سیاسی (مسائل ایران)، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس ، ایران

³دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

خاستگاه اندیشه سیاسی معاصر در ایران دوره مشروطیت است. اندیشه سیاسی قبل از انقلاب اسلامی با متدلوژی اندیشه سیاسی عقلانیت محور و انتقادی  زاویه اساسی داشته است. مشخصه اصلی این نوع از اندیشه، وجود مجموعه ای دارای نظم از ایده هاو ایده آل ها که دارای عناصر ثابت و ایستا بود که در ارتباط منظم ونه لزوماً منطقی متقابل بودند. مشکل ماهوی در اندیشه سیاسی تحقیق حاضر  در چارچوب عناصر ثابتی از ایدئولوژی ها با تکیه بر زمان ادواری برای حل مسائل کلان قابل بحث است. فرض اصلی عدم وجود منطق حاکم بر اندیشه سیاسی متعارف و ذهنیت منظم در تفکر سیاسی بود. در این روش فکری، بسیج توده ها و تحریک اجتماعی بعنوان اصل اساسی برای تغییرات سیاسی- اجتماعی بعنوان اصول کمی و نه کیفی اندیشه سیاسی اندیشمندان مورد توجه است. شناخت و تأکید بر عدم وجود الگوی منحصربفرد در حوزه اندیشه سیاسی بواسطه تلقی کلاسیک ازایدئولوژی بعنوان هدف تحقیق مورد بحث قرار می گیرد

کلیدواژه‌ها

ایدئولوژی زدگی؛ بسیج توده ای؛ جامعه آرمانی؛ اندیشه التقاطی

مراجع