جمهوری اسلامی و سرمایه اجتماعی

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 2، دوره 12، شماره 47، شهریور 1400، صفحه 25-45   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی اکبر طارمی¹؛ افشین زرگر^{* 2}؛ حسینعلی نوذری³

¹دانشجوی دکتری علوم سیاسی(مسائل ایران)، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ، ایران

²استادیار گروه علوم سیاسی و عضو هیت علمی تمام وقت گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.- مسئول مکاتبات.

³استادیارگروه علوم سیاسی و هیات علمی تمام وقت، دانشگاه آزاد اسلامی کرج.

چکیده

انقلاب اسلامی ایران به ­واسطه اهداف متخذه از سوی رهبران، بسترساز شکل­ گیری جمهوری اسلامی گردید. نظامی که مفاهیمی همچون؛ اعتماد، مشارکت و هنجار را در خود نهفته دارد. مفاهیمی که، از شاخص­های اصلی سرمایه اجتماعی به حساب می آیند. در واقع هدف گذاری رهبران انقلاب اسلامی، بر پایه بهره گیری از سرمایه اجتماعی موجود نسبت به خود، در مقابل حکومت پهلوی، صورت پذیرفته است.پرسش آن است که جایگاه سرمایه اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟ و چه بستر و بهره ای از آن در جهت اهداف صورت گرفته است؟ یافته ها نشان می دهد؛ علیرغم نقش اساسی سرمایه اجتماعی در پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام، سرمایه اجتماعی و شاخص های آن با عدم ثبات در بهره گیری همراه بوده است. در واقع بازنگری و توجه به ضرورت سرمایه اجتماعی در برنامه ریزی امور به­عنوان پشتوانهِ مطمئنی، مورد هدف است. بر این اساس با بهره گیری از روش تحلیلی- تبیینی به بررسی موضوع خواهیم پرداخت.

کلیدواژه‌ها

جمهوری اسلامی ایران؛ سرمایه اجتماعی؛ ارزش ها؛ مشارکت و سیاستگذاری

مراجع